Kopilasz

Kopilasz

Copilașul
Копилаш

Państwo	Rumunia  Ukraina
Położenie	okręg Marmarosz, gmina Poienile de sub Munte obwód iwanofrankiwski, rejon wierchowiński, hromada Zełene
Pasmo	Góry Czywczyńskie, Karpaty Marmaroskie
Wysokość	1599 m n.p.m.
Wybitność	121 m
Położenie na mapie Karpat Marmaroskich, Czarnohory i Połonin Hryniawskich Kopilasz
Położenie na mapie Karpat Kopilasz
47°56′43,9199″N 24°36′06,5671″E/47,945533 24,601824

Kopilasz^[1] (rum. Vârful Copilașu, Copilașul, ukr. Копилаш, Kopyłasz lub Копілаш, Kopiłasz) – szczyt górski w Karpatach Marmaroskich, w paśmie Gór Czywczyńskich na granicy Rumunii i Ukrainy.

Kopilasz położony jest w głównym grzbiecie wododziałowym Karpat Marmaroskich, oddzielającym dorzecze Czarnego Czeremoszu (dopływ Prutu) – na północnym wschodzie – oraz dorzecze Vișeu (dopływ Cisy) – na południowym zachodzie. Znajduje się pomiędzy Radieskułem (Regieską, na północnym zachodzie; 1569 m) oraz Kiernicznym (na wschodzie; 1589 m). Sam Kopilasz wznosi się na wysokość 1599 m n.p.m.^[2] przy wybitności równej 121 m i izolacji wynoszącej 1,3 km (bezimienny szczyt po stronie południowo-zachodniej^[3] w bocznym paśmie Repegi^[4], inaczej Răchity^[1]). Na północny wschód od szczytu znajduje się Połonina Berczeska^[1][2].

Wierzchołek jest spłaszczony, wydłużony południkowo^[2], z kulminacją po rumuńskiej stronie granicy^[4]. Widok ze szczytu jest otwarty^[5]. Panorama obejmuje liczne szczyty Karpat Marmaroskich (Mihailecul, Farcăul, Pop Iwan Marmaroski, Neniska Mała, Neniska Wełyka, Stóg – od południowego zachodyu po północny zachód) oraz dalej Czywczyn, Kreczela, Budyjowska Wielka, Toroiaga – na południowym wschodzie). Pomiędzy dwiema częściami pasma dostrzec można Świdowiec (Unhariaska, Bliźnica, Worożeska, Tatulska – na północnym zachodzie), Czarnohorę (Petros, Howerla, Hutyn Tomnatyk, Brebeneskuł, Pop Iwan – od północnego zachodu po północny wschód), Połoniny Hryniawskie (Skupowa, Ludowa, Hala Michajłowa, Baba Ludowa, Pniewie – od północnego wschodu po połodniowy wschód) i Beskidy Pokucko-Bukowińskie (tzw. Góry Jałowiczorskie; Jarowica, Tomnatyk – na południowym wschodzie). Na południu widoczne są szczyty Gór Rodniańskich (Ineul, Galațului, Puzdrelor, Negoiasa Mare, Grohotu)^[3].

Współcześnie szczyt znajduje się na granicy rumuńsko-ukraińskiej^[2], dawniej na granicy polsko-rumuńskiej i galicyjsko-węgierskiej^[5]. W 1916 roku przez przełęcz na północny zachód od szczytu jeńcy rosyjscy wybudowali tzw. Drogę Mackensena, drogę wojskową umożliwiającą transfer oddziałów z Węgier na północną stronę Karpat^[1][5].

Rumuńskie zbocza góry znajdują się na terenie wielkoobszarowej jednostki ochrony przyrody pn. Parcul Natural Munții Maramureșului^[2].

Podobnie jak w całym paśmie Gór Czywczyńskich, także w rejonie Kopilasza nie istnieją obecnie znakowane szlaki turystyczne^[6][7]. W okresie międzywojennym spod szczytu wiódł niebieski szlak w kierunku Budyjowskiej Wielkiej. Dodatkowo w pobliżu od 1937 roku działało niewielkie schronisko AZS-u Warszawa^[1]. Ponadto planowano przedłużenie granią Gór Czywczyńskich Głównego Szlaku Karpackiego, który początkowo miał kończyć się na Stogu^[8] (nie wiadomo, czy plany te doczekały się realizacji).

Nazwę wierzchołka wywodzi się od nieformalnego rumuńskiego słowa copilaș oznaczającego tyle, co „odrębny szczyt nie pasujący do grzbietu”^[9].