Kościół w Criewen

Kościół w Criewen

Dorfkirche Criewen

kościół parafialny
Widok ze wschodu
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Brandenburgia
Miejscowość	Criewen
Adres	Bernd von Arnim Str. 32, 16303 Schwedt/Oder
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Historia Data zakończenia budowy po 1250 Data odbudowy 1668–1692
Dane świątyni Styl neogotyk Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Schwedt/Oder Kościół w Criewen
Położenie na mapie Niemiec Kościół w Criewen
Położenie na mapie Brandenburgii Kościół w Criewen
53°00′37″N 14°13′16″E/53,010278 14,221111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół w Criewen (niem. Dorfkirche Criewen) – luterańska świątynia parafialna znajdująca się w niemieckim mieście Schwedt/Oder, w dzielnicy Criewen.

Siedziba parafii Criewen (niem. Kirchengemeinde Criewen) należącej do wspólnoty parafialnej Schwedt (niem. Pfarrsprengel Schwedt) i okręgu kościelnego Uckermark (niem. Kirchenkreis Uckermark)^[1].

Badania archeologiczne wskazują na istnienie wendyjskiego cmentarza w okolicach obecnego kościoła, co pozwala datować tę świątynię na lata po 1250 roku. Wzniesiono ją na miejscu poprzedniego kościoła z końca XII wieku^[2]. Pierwotnie była filią parafii we Flemsdorfie, kościołem parafialnym została po przejęciu przez luteran^[3]. Budynek został zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej i odbudowany w latach 1668–1692. W 1816 miejscowość przejął Otto von Arnim, który nakazał zburzyć wieś i przenieść ją na wschód. Świątynia pozostała w pierwotnej lokalizacji^[2], w latach 1830–1833 wzniesiono szachulcową wieżę i schodkowy szczyt^[4], a w 1856 – zachodnią kaplicę. Kościół wyremontowano w latach 1968–1970 i odrestaurowano w latach 2003–2006, m.in. przywrócono dawną kolorystykę elewacji^[2].

Świątynia neogotycka, jednonawowa, wzniesiona z kamienia polnego. Wnętrze zdobi barokowy ołtarz główny z wbudowaną amboną autorstwa Christiana Kiela z 1713 roku. Piaskowcową chrzcielnicę wykonano w roku 1668. Na wieży zawieszony jest dzwon z 1300, drugi instrument pękł w roku 1888. Na północ od drzwi wejściowych zainstalowano cynową tablicę upamiętniającą powódź z 1736 roku. Organy powstały w 1880 w warsztacie Wilhelma Remlera z Berlina, przeniesiono je w 1894 z rozebranego kościoła w Altglienicke. W prezbiterium pochowano członków rodu von Stegelitzów. Zachodnią kaplicę zdobi herb rodu Arnimów oraz witraże z 1856 pochodzące Królewskiego Instytutu Witraży w Berlinie-Charlottenburgu^[2].

• 
  Widok z zachodu
• 
  Zachodnia kaplica
• 
  Witraże kaplicy
• 
  Cmentarz
• 
  Wnętrze
• 
  Chrzcielnica
• 
  Empora
• 
  Organy