Kościół drewniany w Ochotnicy Górnej
 | |||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | Rzymskokatolicka p.w. Wniebowzięcia NMP | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |||||||||||||
 49°31′N 20°15′E/49,516667 20,250000 | |||||||||||||
Kościół drewniany w Ochotnicy Górnej – drewniany kościół, który znajdował się w Ochotnicy Górnej. Rozebrany w 2003 roku.
Historia
W 1909 r. pierwszy proboszcz w Ochotnicy Górnej ksiądz Jan Słowik wybudował przez miejscowego cieślę Antoniego Szlagę skromny, drewniany kościół. W tym samym czasie powstała plebania, dom parafialny oraz cmentarz[1][2]. Pod koniec 1909 roku ksiądz biskup Leon Wałęga utworzył z Ochotnicy Górnej samodzielną placówkę duszpasterską, która ze względu na zawirowania polityczne otrzymała dokumenty erekcyjne dopiero w 1925 roku. W 1910 roku został przydzielony do nowo powstałej parafii rzymskokatolickiej w Ochotnicy Górnej[a].
W 1981 roku rozpoczęto budowę nowej świątyni, zaprojektowanej przez Zenona Trzupkę[1]. Prace zakończono w 1997, a w 2003 roku został rozebrany stary kościół. Jego wyposażenie przekazano w darze dla parafii rzymskokatolickiej w Stanisławowie na Ukrainie[2]. W roku 2009 w kontrowersyjnych okolicznościach rozebrana została także plebania[3].
Architektura
Niewielki, jednonawowy, kościół posiadał wieżyczkę, ołtarz boczny i prezbiterium.
Uwagi
- ↑ Wcześniej istniała parafia jedynie w Ochotnicy Dolnej
