Klasztor Kiesariani

Klasztor Kiesariani

Η Μονή Καισαριανής

Państwo	Grecja
Miejscowość	Kiesariani
Kościół	grecko-prawosławny, obecnie państwowe muzeum
Eparchia	Metropolia Kaisarianis Vironos kai Ymittou
Obiekty sakralne
kościół bizantyński	Ofiarowania Matki Boskiej
Styl	środkowobizantyński
Materiał budowlany	kamień
Data budowy	XI wiek
Data zamknięcia	1821
Data zburzenia	1821
Położenie na mapie Grecji Klasztor Kiesariani
37°57′39″N 23°47′54″E/37,960833 23,798333
Multimedia w Wikimedia Commons

Klasztor Kiesariani (gr. Μονή Καισαριανής, Moni Kiesarianis) – XI-wieczny klasztor bizantyński pod wezwaniem Ofiarowania Matki Bożej, położony w Attyce, w Grecji, na zachodnim zboczu góry Imitos, na wysokości 545 m n.p.m., na terenie Parku Krajobrazowego Kiesariani, obecnie dzielnicy Aten.

Już od VI wieku budowano tu świątynie wczesnochrześcijańskie. Ten klasztor zlokalizowano bezpośrednio na miejscu obfitego źródła zawsze zimnej wody, w miejscu wcześniejszego sanktuarium bogini Afrodyty i z wykorzystaniem jego elementów jako budulca. Powstał w XI wieku, a po raz pierwszy wzmiankowany jest w początkach XIII wieku. Stanowił lokalny ośrodek o niewielkiej roli administracyjnej. Przy klasztorze powstała wtedy obszerna łaźnia typu rzymskiego, reprezentująca wysoki poziom techniczny. Główna nawa świątyni reprezentuje architekturę środkowobizantyńską i oceniana jest jako drugi pod względem ważności jej przykład w Attyce, po Dafni.

W XVII wieku do głównej świątyni dobudowano narteks z kopułą w stylu późnobizantyńskim. Ściany wewnętrzne pokryto bogatą dekoracją malarską, przypisywaną głównie Ioannisowi Ippatosowi – inskrypcja informuje o roku ich wykonania 1682, choć część fresków może być późniejsza. W okresie zaboru tureckiego posiadłości klasztoru pokrywały plantacje oliwek, toteż pomieszczenia łaźni przebudowano na olejarnię, zachowaną tak do dziś. Obiekt stanowi obecnie muzeum państwowe.

W pobliżu zachował się jeszcze jeden podobny klasztor, nieco mniejszy, aktualnie niezamieszkany, sporadycznie użytkowany liturgicznie. Pozostałe bizantyńskie obiekty Kiesariani istnieją w stanie ruin. Są to klasztory, chrześcijańska bazylika z X wieku, powstała w miejscu VI-wiecznej, i strażnica wojskowa z wieżą obserwacyjną.

• Architektura
• 
  Kościół pod wezwaniem Ofiarowania Matki Boskiej, prawe drzwi kryją oddzielną kaplicę św. Antoniego.
• 
  XIX-wieczna sygnaturka
• 
  wnętrze kościoła, widziane z przedsionka (tzw. narteksu)
• 
  kolumny pochodzą z wcześniejszego, pogańskiego sanktuarium
• 
  pomieszczenia mieszkalne (cele braci)
• 
  Kuchnia klasztorna
• 
  od lewej: pomieszczenia kuchni, spiżarni, refektarza
• 
  refektarz
• 
  źródło – jedno z dwóch ujęć dostępnych z zewnątrz obiektu

• Malarstwo
• 
  Freski narteksu
• 
  sklepienie i kopuła narteksu
• 
  przestrzeń nad głównym ołtarzem
• 
  kopuła nawy głównej, z wizerunkiem Chrystusa Pantokratora (mniejsza od kopuły narteksu).
• 
  dekoracja wizerunkami świętych, przestrzeni wokół kapiteli kolumn, pochodzących z antycznej świątyni pogańskiej^[1].

Klasztor Dafni

• informacja o obiekcie na stronie Ministerstwa Kultury i Turystyki
• obszerna informacja w języku greckim
• strona metropolii kościelnej Kiesariani