Karol Dejna
Data i miejsce urodzenia | 10 listopada 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 kwietnia 2004 |
profesor nauk językoznawczych | |
Specjalność: slawistyka | |
Alma Mater | Uniwersytet Lwowski |
Doktorat | 1947 |
Habilitacja | 1952 |
Profesura | 1962[1] |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek Komitetu Językoznawstwa |
Doktor honoris causa Uniwersytet Łódzki – 1988 | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Karol Dejna (ur. 10 listopada 1911 w Wielkich Borkach, zm. 15 kwietnia 2004 w Łodzi) – polski językoznawca, slawista.
Życiorys
W 1930 ukończył II Państwowe Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, który ukończył w 1935. Do 1941 pracował jako nauczyciel w lwowskich szkołach średnich. Od 1945 związany z Uniwersytetem Łódzkim, początkowo jako asystent, następnie adiunkt (1947 obronił doktorat, 1952 habilitował się), zastępca profesora (1951–1954) i profesor (od 1954). Od 1954 był profesorem nadzwyczajnym, od 1962 profesorem zwyczajnym. W 1983 został członkiem korespondentem PAN, 1989 – członkiem rzeczywistym Akademii[2]. Od 1993 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. Na Uniwersytecie Łódzkim pełnił m.in. funkcję prorektora (1956–1959), zastępcy dyrektora Instytutu Filologii Polskiej (1970–1979), w roku 1988 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa[3].
Od 1956 członek Komitetu Językoznawstwa PAN, wieloletni (od 1976) przewodniczący Komisji Dialektologicznej. W latach 1985–1989 był zastępcą przewodniczącego Oddziału PAN w Łodzi. Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, przewodniczący Wydziału I tego stowarzyszenia, wiceprezes oraz redaktor „Rozpraw Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego”. Był laureatem nagród resortowych, Nagrody Miasta Łodzi (1982)[4], nagrody naukowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego (1985); został także odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz tytułem honorowym Zasłużony Nauczyciel PRL[5].
W pracy naukowej zajmował się dialektologią słowiańską. Był autorem ponad 100 prac naukowych[6], m.in.:
- Polsko-laskie pogranicze językowe na terenie Polski (1951-1952)
- Gwary ukraińskie Tarnopolszczyzny (1957)
- Atlas gwarowy województwa kieleckiego (1962-1968)
- Dialekty polskie (1973)
- Atlas polskich innowacji dialektalnych (1981)
- Atlas gwar polskich. Kwestionariusz - notatnik (1987)
- Słownik gwary czeskiej mieszkańców Kucowa (1990)
- Z zagadnień ewolucji oraz interferencji językowej (1991)
Przypisy
- ↑ Prof. zw. dr hab. cz Karol Dejna, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-02-02] .
- ↑ DEJNA, Karol [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).
- ↑ Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2011-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 grudnia 2010)].
- ↑ Nagrody Miasta Łodzi 1982 r. [1]
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 216-217
- ↑ Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie [2]
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja trzecia, Warszawa 1993.
- PWN: 3891394
- ЕСУ: 21284
- PAN: DEJNA, Karol
- identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 56791