Karl Heinrich Barth
Ten artykuł od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Data i miejsce urodzenia | 12 lipca 1847 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 23 grudnia 1922 | ||
Instrumenty | fortepian | ||
Gatunki | |||
Zawód | pianista | ||
|
Karl Heinrich Barth (ur. 12 lipca 1847 w Piławie, zm. 23 grudnia 1922 w Berlinie) – niemiecki pianista i nauczyciel gry na fortepianie.
Kształcił się u Hansa von Bülowa i Karola Tausiga, a następnie u Franciszka Liszta. W 1871 został zatrudniony w berlińskiej Wyższej Szkole Muzycznej jako nauczyciel gry na fortepianie. Kształcił głównie solistów. Współpracował z nauczycielem skrzypiec, Josephem Joachimem.
Do jego najsłynniejszych wychowanków należą Artur Rubinstein (od 1897) i Wilhelm Kempff (od 1904).