KGM Korando
Ssangyong Korando – samochód terenowy, a następnie SUV i crossover klasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką SsangYong w latach 1983–2023 oraz przez południowokoreańskie przedsiębiorstwo KG Mobility jako KGM Korando od 2023 roku. Od 2019 roku oferowana jest czwarta generacja modelu.
Pierwsza generacja
SsangYong Korando I | |||
Producent | Keohwa | ||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | marzec 1983 | ||
Okres produkcji | 1983–1996 | ||
Miejsce produkcji | Pusan | ||
Następca | SsangYong Korando II | ||
Dane techniczne | |||
Segment | terenowe segmentu C | ||
Typy nadwozia | 3- i 5-drzwiowy SUV | ||
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna | ||
Napęd | AWD | ||
Długość | 3860–4680 mm | ||
Szerokość | 1700 mm | ||
Wysokość | 1850–1900 mm | ||
Rozstaw osi | 2390–2895 mm | ||
Masa własna | 1660–2295 kg | ||
Liczba miejsc | 4–9 | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | |||
Konkurencja | |||
|
Keohwa Korando została zaprezentowana po raz pierwszy w 1983 roku.
Model Korando pojawił się w ofercie niewielkiego, południowokoreańskiego przedsiębiorstwa Keohwa jako zmodyfikowany wariant produkowanego dotychczas lokalnie na licencji Jeepa CJ[1] przez joint-venture Shijina i AMC. Keohwa Korando była oferowana w wariancie otwartym, jak i zamkniętym.
Po wchłonięciu przedsiębiorstwa Keohwa przez Dong-A Motors, samochód w grudniu 1984 roku zmienił nazwę na Dong-A Korando[2].
W 1986 roku, w związku z fuzją Dong-A Motors i Ssangyong Business Group, nowy producent Korando przyjął nową nazwę SsangYong Motor, która skutkowała drugim i zarazem ostatnim przemianowaniem niewielkiego samochodu terenowego na SsangYong Korando[3].
Korando K9
Nowy właściciel zdecydował się zainwestować w rozwój gamy modelowej Korando, poza wariantem z twardym i miękkim składanym dachem, poszerzając portfolio także o wydłużony, 9-osobowy[4] wariant Korando K9. Większy rozstaw osi zapewniał przede wszystkim znacznie przestronniejszą kabinę pasażerską[5].
Sprzedaż
Po przyjęciu nazwy SsangYong, przedsiębiorstwo zdecydowało się na poszerzenie zakresu działalności poza wewnętrzny rynek i rozpoczęło eksport poza granice Korei Południowej. W pierwszej kolejności wybrano Japonię, a następnie rynek europejski, zaczynając od Norwegii, a kontynuując na Niemczech i Francji[6].
Silniki
- L4 1.3l Isuzu Diesel
- L4 1.8l Isuzu Diesel
- L4 2.8l Isuzu Diesel
- L4 2.5l Peugeot Diesel
Druga generacja
SsangYong Korando II przed liftingiem | |||
Inne nazwy | TagAZ Tager | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Projektant | Ken Greenly | ||
Zaprezentowany | listopad 1996 | ||
Okres produkcji | 1996–2006 (Korea) | ||
Miejsce produkcji | Pyeongtaek | ||
Poprzednik | SsangYong Korando I | ||
Następca | |||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia | 3-drzwiowy SUV | ||
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 4330 mm | ||
Szerokość | 1840 mm | ||
Wysokość | 1845 mm | ||
Rozstaw osi | 2480 mm | ||
Masa własna | 1800 kg | ||
Liczba miejsc | 4–5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | SsangYong Musso | ||
Konkurencja | |||
|
SsangYong Korando II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
Korando drugiej generacji przeszło obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, z małego samochodu terenowego wywodzącego się z technologii Jeepa stając się większym SUV-em o bardziej cywilnym charakterze. Awangardowa stylizacja autorstwa Kena Greenly'ego[7] wyróżniała się masywnie zarysowanymi przednimi nadkolami, a także podłużnymi kierunkowskazami w kształcie wąskich pasków i wąsko rozstawionymi okrągłymi reflektorami.
Tylną część nadwozia zdobiło duże, zamontowane na klapie koło zapasowe, zarówno w przypadku wariantu 3-drzwiowego, jak i 2-drzwiowego kabrioleta z miękką, składaną tylną częścią nadwozia[8].
Do napędu służyły jednostki benzynowe o pojemności 2,3 oraz 3,2 litra oraz wysokoprężny o pojemności 2,9 l. Wszystkie jednostki napędowe produkowane były na licencji Mercedesa[9].
Zmiana nazwy
Po przejęciu pogrążonego w długach SsangYonga przez konglomerat Daewoo w 1997 roku[10], modele południowokoreańskiego producenta zmieniły markę. W ten sposób do 2001 roku sprzedawano go pod nazwą Daewoo Korando[11], przy okazji przeprowadzając drobną restylizację. Zmienił się kształt atrapy chłodnicy, a także zmieniono wypełnienie lamp tylnych.
Jako Daewoo Korando pojazd był również montowany w uproszczonym standardzie SKD od końca 1998 do 2000 roku w firmie Daewoo Motor Polska w Lublinie. W ciągu niespełna dwóch lat sprzedano 123 egzemplarze[12].
Rosja
W 2008 roku rosyjskie przedsiębiorstwo TagAZ kupiło licencję od SsangYonga na wznowienie produkcji dwóch modeli w lokalnych zakładach w Taganrogu. W ten sposób, oprócz Musso, do sprzedaży trafił w Rosji także model TagAZ Tager[13], pozostając w produkcji do 2014 roku. TagAZ opracował także nieznaną wcześniej wydłużoną odmianę 5-drzwiową[14].
Silniki
- L4 2.3l M111
- L4 2.4l OM601
- L5 2.9l OM602
- L6 3.2l M104
Trzecia generacja
SsangYong Korando III przed liftingiem | |||
Inne nazwy | Micro Korando | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Projektant | Italdesign Giugiaro | ||
Zaprezentowany | lipiec 2010 | ||
Okres produkcji | 2010–2019 | ||
Miejsce produkcji | |||
Poprzednik | |||
Następca | Ssangyong Korando IV | ||
Dane techniczne | |||
Segment | crossover segmentu C | ||
Typy nadwozia | 5-drzwiowy crossover | ||
Skrzynia biegów | 6-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 4410 mm | ||
Szerokość | 1830 mm | ||
Wysokość | 1710 mm | ||
Rozstaw osi | 2650 mm | ||
Masa własna | 1666–1770 kg | ||
Zbiornik paliwa | 57 l | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Test Euro NCAP |
| ||
Bagażnik | 486/1312 l | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | |||
Konkurencja | |||
|
SangYong Korando III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.
Po 4 latach przerwy, SsangYong zdecydował się powrócić do nazwy Korando na rzecz kompaktowego crossovera, który zastąpił kontrowersyjnie stylizowanego SUV-a Actyon. W przeciwieństwie do poprzednika, samochód otrzymał bardziej klasycznie zarysowaną, zaokrągloną sylwetkę, którą opracowało włoskie studio projektowe Italdesign Giugiaro[15]. Z modelem Korando SsangYong powrócił oficjalnie do sprzedaży w Polsce wiosną 2011 roku po dwuletniej przerwie[16].
Kabina pasażerska utrzymana została w kanciastym, prostym wzornictwie wyróżniając się pionową konsolą centralną, prostokątnie ukształtowanymi przyrządami i materiałami wykończeniowymi łączącymi imitację chromu ze skórą[17].
Restylizacje
Na początku 2012 roku, podczas targów motoryzacyjnych w Genewie, zaprezentowano samochód po obszernej modernizacji. Samochód wyróżniał się m.in. zmodyfikowanymi reflektorami, innym kształtem atrapy chłodnicy i zderzaków, a także przemodelowaną deską rozdzielczą i zmodernizowanym silnikiem Diesla. Oprócz tego wprowadzono oszczędniejszy wariant silnika Diesla oraz nowy silnik benzynowy o pojemności 2 litrów. Producent poprawił też jakość materiałów użytych do wykończenia wnętrza[18].
W marcu 2017 roku Korando trzeciej generacji przeszło kolejną restylizację[19], która ponownie przyniosła m.in. zmiany w wyglądzie pasa przedniego. Pojawiły się bardziej agresywnie zarysowane reflektory, a także zmodyfikowany kształt zderzaków i nowy układ diod w tylnych lampach. W kabinie pasażerskiej pojawił się większy ekran systemu multimedialnego.
Rosja
Trzecia generacja Korando była sprzedawana w Rosji i Kazachstanie pod nazwą SsangYong New Actyon[20], równolegle ze starszym modelem, który był oferowany na tym rynku przez 7 kolejnych lat.
Silniki
- L4 2.0l
- L4 2.0l Diesel
- L4 2.2l Diesel
Czwarta generacja
SsangYong Korando IV | |||
Producent | |||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | luty 2019 | ||
Okres produkcji | od 2019 | ||
Miejsce produkcji | |||
Poprzednik | SsangYong Korando IV | ||
Dane techniczne | |||
Segment | crossover segmentu C | ||
Typy nadwozia | 5-drzwiowy crossover | ||
Skrzynia biegów | 6-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 4450 mm | ||
Szerokość | 1870 mm | ||
Wysokość | 1620 mm | ||
Rozstaw osi | 2675 mm | ||
Masa własna | 1405–1675 kg | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Test Euro NCAP |
| ||
Bagażnik | 551 l | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | SsangYong Torres | ||
Konkurencja | |||
|
SsangYong Korando IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2019 roku.
Pierwsza od 9 lat zupełnie nowa generacja Korando powstała od podstaw jako nowy model. Stylistyka pojazdu nawiązuje do przedstawionego w 2016 roku prototypu SIV-2[21], charakteryzując się niższym i szerszym nadwoziem, a także bardziej agresywnie zarysowanymi reflektorami i większymi wlotami powietrza w zderzaku.
Wewnątrz pojawił się nowy, cyfrowy zestaw wskaźników Blaze Cockpit, który tworzy 10,25-calowy ekran wykonany w technologii LCD HD. Centralna konsola może być wyposażona w 8-calowy wyświetlacz Smart Audio, który obsługuje między innymi łączność z urządzeniami mobilnymi poprzez aplikacje Android Auto oraz Apple CarPlay lub 9-calowy wyświetlacz dodatkowo obsługujący nawigację TomTom[22]. W kabinie pasażerskiej wygospodarowano relatywnie dużo przestrzeni zarówno dla pasażerów, jak i bagażu przewożonego w przedziale bagażowym, którego pojemność wyniosła 551 litrów[23].
Nastrój we wnętrzu samochodu można dostosować za pomocą dodatkowego oświetlenia Mood Light, dzięki któremu można dobrać kolor oświetlenia do indywidualnych preferencji[24]. Samochód posiada prześwit wynoszący 18,2 cm[25].
W Polsce samochód został zaprezentowany w dniach 25–27 października 2019 na targach motoryzacyjnych w Warszawie[24], z kolei do sprzedaży trafił wiosną 2020 roku[26].
Wersje wyposażenia
- Amber
- Quartz
- Onyx
- Sapphire
Silniki
- L4 1.5l e-XGi
- L4 1.6l e-XDi
Korando e-Motion
SsangYong Korando e-Motion | |||
Producent | |||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | czerwiec 2021 | ||
Okres produkcji | od 2021 | ||
Miejsce produkcji | |||
Dane techniczne | |||
Segment | crossover segmentu C | ||
Typy nadwozia | 5-drzwiowy crossover | ||
Napęd | |||
Długość | 4440 mm | ||
Szerokość | 1865 mm | ||
Wysokość | 1625 mm | ||
Rozstaw osi | 2675 mm | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | SsangYong Korando | ||
Konkurencja | BYD Atto 3 | ||
|
SsangYong Korando e-Motion został zaprezentowany po raz pierwszy w 2021 roku.
W 2016 roku SsangYong rozpoczął prace nad pierwszym w swojej historii samochodem elektrycznym, w listopadzie 2019 roku zapowiadając, że pojazd powstanie na bazie Korando pod roboczą nazwą Korando EV i zadebiutuje na początku 2021 roku[27]. W grudniu oficjalnie potwierdzono nazwę elektrycznego wariantu pojazdu jako Korando e-Motion[28], ostatecznie prezentując go oficjalnie nieco ponad pół roku później[29].
Zmiany wizualne objęły m.in. aluminiową maskę, aerodynamicznie ukształtowane panele nadwozia oraz futurystyczny przód z węższą imitacją wlotu powietrza[30]. Pojazd zyskał także pionowe diody do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, a ponadto – akcenty w nadwoziu barwy niebieskiej widoczne m.in. w przednim zderzaku i lusterkach. Koła przyozdobiły aerodynamiczne kołpaki dostosowane do specyfiki napędu[29].
Sprzedaż
Produkcja elektrycznego Korando rozpoczęła się w połowie czerwca 2021 roku. W momencie debiutu producent określił plan rozpoczęcia sprzedaży pojazdu w Europie w ostatnich tygodniach 2021 roku[29].
Dane techniczne
Pojazd został wyposażony w silnik elektryczny o mocy 191 KM oraz akumulatory firmy LG Chem o pojemności 61,5 kWh[29]. Dzięki temu, samochód może przejechać do 350 kilometrów na jednym ładowaniu według normy WLTP lub 420 kilometrów według normy NEDC[29]. Prędkość maksymalna Korando e-Motion została ograniczona elektronicznie do 150 km/h[29].
Przypisy
- ↑ Nieznana marka z tradycjami. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
- ↑ SSANGYONG KORANDO. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
- ↑ SsangYong history. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ SsangYong Korando first generation photo gallery. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ The SsangYong Korando K9 Is Korea's Jeep. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ History of SsangYong’s Iconic Model ‘Korando’. [dostęp 2020-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-20)]. (ang.).
- ↑ Daewoo Korando 2,9 TD. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
- ↑ 1997 Ssangyong Korando specs. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ Używany SsangYong/Daewoo Korando I 2,9 TD [1997–2006 – poradnik kupującego]. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
- ↑ Daewoo to take over debt-ridden Ssangyong Motor. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ SSANGYONG Korando 1997 – 2007. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ Patryk Rotuski: Daewoo a sprawa polska. Część 3: czas nagłego wzrostu. IBRM Samar, 26 września 2019. [dostęp 2019-09-26].
- ↑ 2008 TagAz Tager 2.3 (150 Hp). [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ Tagaz Tager. [dostęp 2020-10-18]. (ros.).
- ↑ First drive: SsangYong gets serious with Korando. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ SsangYong Korando Quartz 4WD – come back [test autokult.pl]. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
- ↑ SsangYong Korando – misja specjalna. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
- ↑ SsangYong Korando C Facelifting. autocentrum.pl. [dostęp 2013-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-13)]. (pol.).
- ↑ 2017 SsangYong Korando facelift: prices and specs revealed. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ Sollers объявил цены на SsangYong New Actyon дальневосточной сборки. [dostęp 2020-10-18]. (ros.).
- ↑ SsangYong Korando wjeżdża do salonów. Koreańczycy nie mają się czego wstydzić [online], Autokult.pl [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ SsangYong Korando 1.5 2WD Onyx. [dostęp 2021-06-15]. (pol.).
- ↑ SsangYong Korando 1.5 GDI-T – gdyby nie to spalanie…. [dostęp 2021-06-15]. (pol.).
- ↑ a b SsangYong Korando 2019. Zmiany, wyposażenie, cena [online], Motofakty.pl [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Patryk Keller-30 stycznia 2020, SsangYong Korando: Nowe rozdanie [online], moto.rp.pl, 29 stycznia 2020 [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ Nowy SsangYong Korando już z polskim cennikiem [online], Autokult.pl [dostęp 2020-07-31] (pol.).
- ↑ SsangYong Korando EV Coming In 2021 With 261-Mile NEDC Range. [dostęp 2020-10-18]. (ang.).
- ↑ SsangYong Korando e-Motion, el nombre del primer SUV eléctrico que debutará en 2021. [dostęp 2020-12-12]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e f El SsangYong Korando e-Motion, un nuevo SUV eléctrico, ya está siendo fabricado. [dostęp 2021-06-15]. (hiszp.).
- ↑ SebastianS. Rydzewski SebastianS., Pierwszy elektryczny SsangYong: Korando EV (e-motion) „przejedzie ponad 400 km”, „motofilm.pl”, 21 lipca 2021 .
Bibliografia
- Auto Świat: Daewoo Korando. [dostęp 2009-08-09].
- p
- d
- e