Jose Boves
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
José Tomas Boves | |||
Data i miejsce urodzenia | 18 września 1782 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 grudnia 1814 | ||
|
José Tomás de Boves y de la Iglesia (znany jako El Taita, Lew Llanos, Głuszec, Bestia na koniu[1], ur. 18 września 1782 w Oviedo, Asturia, zm. 5 grudnia 1814 w Urica, Wenezuela) – Rojalistyczny dowódca (caudillo) Legionów Piekła (llaneros), walczących przeciw Simónowi Bolívarowi w wojnie domowej o niepodległość Wenezueli w XIX wieku.
Simón Bolívar nazwał go „Biczem Bożym”. Według niego około 80 000 osób zginęło w wyniku jego kampanii. Odpowiedzialny za liczne masakry wśród ludności zdobytych miast. Na przykład w czasie bitwy pod Arguą. Zadał wiele klęsk wojskom Bolivara a jego działalność była główną przyczyną upadku II Republiki Wenezueli. Nigdy nie rządził krajem. Zginął w bitwie pod Urica.
Przypisy
- ↑ Resurrección de Boves.
Linki zewnętrzne
- Buscaboigrafia – José Tomás Boves [online], buscabiografias.com [dostęp 2013-11-12] (hiszp.).
- Britannica: biography/Jose-Tomas-Boves
- Catalana: 0011899