Jesiotr adriatycki
Acipenser naccarii[1] | |||
Bonaparte, 1836 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | promieniopłetwe | ||
Podgromada | kostnochrzęstne | ||
Rząd | jesiotrokształtne | ||
Rodzina | jesiotrowate | ||
Rodzaj | Acipenser | ||
Gatunek | jesiotr adriatycki | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
| |||
| |||
|
Jesiotr adriatycki[3] (Acipenser naccarii) – gatunek dwuśrodowiskowej ryby jesiotrokształtnej z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae).
Występowanie
Występuje w Adriatyku w pobliżu ujść rzecznych nad piaszczystym lub mulistym dnem, na głębokościach do 40 m. Tarło odbywa w Padzie i kilku innych okolicznych rzekach.
Cechy morfologiczne
Zwykle osiąga długość 1–1,5 m i masę ciała 10–15 kg (maksymalnie do 25 kg i 2 m). Grzbiet jest oliwkowoszary a brzuch jasnoszary. Na grzbiecie występuje 12–14 tarczek kostnych a na bokach 40–42 tarczki. Pysk dość długi, szeroki, na końcu zaokrąglony, Wąsiki oddalone od otworu gębowego.
Tryb życia
Jesiotr adriatycki jest rybą drapieżną, żywi się przydennymi bezkręgowcami i małymi rybami. Jest rybą długowieczną. Biologia tego gatunku jest słabo poznana.
Znaczenie gospodarcze
Gatunek poławiany dla mięsa. Ikra jesiotra adriatyckiego nie jest wykorzystywana do produkcji kawioru.
Przypisy
Bibliografia
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 18. ISBN 83-7129-441-7.
- Acipenser naccarii. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 22 lutego 2009]
- BioLib: 126562
- EUNIS: 394
- GBIF: 2402193
- identyfikator iNaturalist: 93185
- ITIS: 161076
- NCBI: 42330
- CoL: 9C6N