Jan Henryk XVII Hochberg
Hochberg | |
Rodzina | Hochbergowie |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1900 |
Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1984 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | Maria Katarzyna von Berckheim |
Jan Henryk XVII (Hansel) Wilhelm Albert Edward hrabia von Hochberg, baron zu Fürstenstein, IV książę von Pless (ur. 2 lutego 1900 w Berlinie, zm. 26 stycznia 1984 w Londynie) – syn Jana Henryka XV von Pless i Marii Teresy Cornwallis-West, w czasie II wojny światowej w armii brytyjskiej w stopniu porucznika.
Życiorys
Urodził się 2 lutego 1900 roku w Berlinie. Otrzymał imiona po przodkach Jan Henryk (Hans Heinrich), ale wśród najbliższych był nazywany Hanselem. Otrzymał staranne i dobre wychowanie. Nauczył się kilku języków, w tym języka polskiego[1]. Do jego edukacji należało przygotowanie się do przejęcia w przyszłości obowiązków głowy rodu von Hochberg. W wieku 16 lat wstąpił jako ochotnik do regimentu swojego ojca i walczył na frontach I wojny światowej. Między innymi na froncie galicyjskim i we Francji[2]. Po wojnie studiował w Berlinie, gdzie uzyskał stopień doktora nauk prawniczych. Wraz z żoną zamieszkał w Pszczynie. Zajął się zarządzaniem dobrami ojca na Górnym Śląsku. Administrując dobrami toczył spory podatkowe z polskimi władzami. W czasie III powstania śląskiego dowodził grupą ochotników zwerbowanych przez ojca w ramach Selbstschutz Oberschlesiens, z którymi walczył przeciwko polskim powstańcom pod Górą Św. Anny[3]. W 1929 r. objął przewodnictwo działającej na polskim Górnym Śląsku organizacji mniejszości niemieckiej - Volksbundu[4].
31 stycznia 1938 w Paryżu zmarł Jan Henryk XV Hochberg książę von Pless. Jan Henryk XVII został jego następcą. Otrzymał po ojcu dziedzictwo w bardzo złym stanie. Sytuacja była tak zła, że w 1939 roku nad dobrami śląskimi ustanowiony został „powiernik państwa niemieckiego”. Mieszkał już na stałe w Londynie i tylko od czasu do czasu odwiedzał Książ. Starał się o to, by zapewnić byt materialny swojej matce i ochronić swoje interesy w sporze z rządem polskim[5]. Jako Hans Heinrich XVII książę pszczyński zobowiązał wypłacać Daisy 2500 marek miesięcznie i zapewnić bezpłatne mieszkanie[6].
Podczas II wojny światowej przebywał w Anglii. Przeszedł trzyletnie internowanie. Traktowano go jako obywatela wrogiego państwa i przetrzymywano w więzieniu[7]. Wypuszczono go dopiero po interwencji angielskich krewnych. Po zwolnieniu z więzienia został przyjęty jako ochotnik do armii brytyjskiej. Działał między innymi wśród członków tzw. Brytyjskich Oddziałów Samoobrony, powołanych do ochrony Anglii przed niemiecką inwazją i lotniczymi atakami. Uzbrojony w łopatę nosił mundur brytyjskiego żołnierza. Podczas bombardowania Londynu stracił swój majątek. Po wojnie jako Henry Pless mieszkał w Brighton i Londynie. Pracował w przemyśle drzewnym i budowlanym. Poświęcił się sprawom technicznym, ulepszając system elektrycznego osuszania drewna sprowadzanego z Kanady[8]. Żył w skromnych warunkach. Nie utrzymywał kontaktów z bratem Aleksandrem, któremu zarzucał pozbawienie go należnego prawem majątku. Zmarł 26 stycznia 1984 roku[9].
Małżeństwa
4 grudnia 1924 roku poślubił w Dreźnie bawarską arystokratkę Marię Katarzynę von Berckheim, córkę hrabiego Klemensa Schönborn-Wiesentheid. Małżeństwo pozostało bezdzietne i rozwiązane za obopólną zgodą po zakończeniu II wojny światowej w 1952 roku.
27 lipca 1958 roku w Londynie zawarł związek małżeński z Mary Elizabeth Minchin, z którą rozwiódł się w 1971 roku. To małżeństwo również pozostało bezdzietne.
Przypisy
- ↑ W. John Koch, Daisy. Księżna Pszczyńska, Pszczyna 2007, s. 205
- ↑ W. John Koch, op. cit., s. 329
- ↑ Jan Henryk XVII w czasie powstań śląskich
- ↑ Nowy prezes „Volksbundu”. „Polska Zachodnia”, s. 11, 28 kwietnia 1929. (pol.).
- ↑ W. John Koch, Daisy. Księżna Pszczyńska, Pszczyna 2007, s. 395
- ↑ W. John Koch, op. cit., s. 396
- ↑ W. John Koch, op. cit., s. 397
- ↑ W. John Koch, op. cit., s. 414
- ↑ Biografia księcia Jana Henryka XVII
Bibliografia
- Daisy Hochberg von Pless, Taniec na Wulkanie, Kraków 2003. ISBN 83-86225-99-8
- W. JohnW.J. Koch W. JohnW.J., Daisy. Księżna Pszczyńska, ZdzisławZ. Żygulski (tłum.), TeresaT. Grzybkowska (tłum.), Pszczyna: Muzeum Zamkowe, 2007, ISBN 978-83-60645-07-9, OCLC 749766698 .
- p
- d
- e
- Przemysław (1290–1306)
- Leszek (1306–1336)
- Mieszko cieszyński (1306–1308)
- Mikołaj II (1336–1365)
- Jan I, Mikołaj III, Wacław I, Przemek I (1365–1377)
- Jan I (1377–1380/1382)
- Jan II Żelazny, Mikołaj IV (1380/2–1385)
- Jan II Żelazny (1385–1424)
- Mikołaj V, Wacław II (1424–1437)
- Wacław II (1437–1456)
- Małgorzata z Szamotuł (regent i współrządząca 1456–1462)
- Jan V (1456–1493)
- Mikołaj VI, Jan VI, Walentyn Garbaty (1493–1506)
- Walentyn Garbaty (1506–1521)
- Jan Dobry (1521–1532)
- Jerzy Hohenzollern (1532–1543)
- Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1543–1552)
- Ferdynand I (1552–1564)
- Maksymilian I (1564–1576)
- Rudolf I (1576–1612)
- Maciej I (1612–1619)
- Ferdynand II (1619–1637)
- Ferdynand III (1637–1645)
- Władysław IV Waza (1646–1648)
- Jan Kazimierz Waza (1648)
- Karol Ferdynand Waza (1648–1655)
- Jan Kazimierz Waza (1655)
- Ludwika Maria Gonzaga (1655–1663)
- Juliusz I d’Enghien (1663)
- Ludwika Maria Gonzaga (1663–1666)
- Leopold I (1666–1705)
- Józef I (1705–1740)
- Karol I (1711–1740)
- Maria Teresa I (1740–1742)
- Fryderyk I (1742–1786)
- Fryderyk Wilhelm I (1786–1797)
- Fryderyk Wilhelm II (1797–1840)
- Fryderyk Wilhelm III (1840–1861)
- Wilhelm I (1861–1880)
- Wiktor I Maurycy (1880–1893)
- Wiktor II Amadeusz (1893–1923)
- Wiktor III August (1923–1945)
- Franciszek I Albrecht (1945)
|