Jan Gołubski
kapitan dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 24 stycznia 1930 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1918–1930 |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | |
Stanowiska | szef oddziału |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Jan Gołubski (ur. 15 grudnia 1895 Rożentalu, zm. 24 stycznia 1930 w Warszawie) – kapitan dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 15 grudnia 1895 we wsi Rożental, w ówczesnym powiecie lubawskim rejencji kwidzyńskiej[1]. 18 października 1918 wstąpił do Wojska Polskiego na Syberii i został dowódcą plutonu ciężkich karabinów maszynowych w I batalionie 2 pułku strzelców polskich na Syberii. W styczniu 1920 dostał się do niewoli bolszewickiej. Po udanej ucieczce z niewoli powrócił do kraju i został przyjęty do Syberyjskiej Brygady Piechoty[2].
1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Syberyjskiej Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 2 syberyjski pułk piechoty[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był wówczas 83 pułk piechoty[4]. W latach 1923–1926 kontynuował służbę w 83 pp w Kobryniu[5][6]. Z dniem 2 listopada 1926 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1926–1928. Z dniem 31 października 1928, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. W 1930 pełnił obowiązki szefa Oddziału Wyszkolenia Sztabu DOK III.
Zmarł 24 stycznia 1930 w gmachu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, w trakcie podróży służbowej[7]. Przyczyną śmierci był krwotok gardlany. Osierocił żonę i troje małych dzieci[2]. Pochowany 28 stycznia 1930 na cmentarzu wojskowym w Grodnie[8]. 18 lutego 1930 został pośmiertnie mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 w korpusie oficerów piechoty[9].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7758 – 22 czerwca 1922[10][11]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 7 lipca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12][13][14]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie[15]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medal Zwycięstwa
- francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny – pośmiertnie 19 marca 1931[16]
Przypisy
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ a b Ś.p. kpt. dypl. Gołubski. „Polska Zbrojna”. 25, s. 6, 1930-01-26. Warszawa.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 217, 633.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 72.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 364, 422.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 317, 366.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930, s. 38.
- ↑ Z karty żałobnej. „Przegląd Kresowy”. 12, s. 6, 1930-01-28. Grodno: Józef Bursztyn.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930, s. 66 tu jako „ś.p. Gołubowski Jan dypl.”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 19 sierpnia 1922, s. 614.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931, s. 81.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.