Języki mon-khmer
Języki mon-khmer – grupa językowa rozpowszechniona obecnie w Azji Południowo-Wschodniej (Kambodża, Wietnam i Tajlandia), należąca do rodziny języków austroazjatyckich.
Najważniejsze z nich, mające status języków urzędowych, to język khmerski w Kambodży, z odrębnym pismem sylabicznym, oraz język wietnamski w Wietnamie[1].
Poza tym grupa ta obejmuje szereg drobnych języków, podzielonych na poszczególne podgrupy:
- bahnarskie (Wietnam)
- katuskie (Laos, Wietnam, Tajlandia)
- khmerskie (Kambodża)
- khmuskie (Laos, Tajlandia)
- mońskie (Birma, Tajlandia)
- palaungijskie (Birma, Chiny)
- wiet-muong (Wietnam, Laos)
- język khasi (Indie, stan Meghalaya)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International.
Bibliografia
- Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- Britannica: topic/Mon-Khmer-languages, topic/Mon-Khmer
- БРЭ: 2227397