Język południowokurdyjski
Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Obszar | Iran, Irak | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 3 mln (2000, Iran)[1] | ||
Pismo/alfabet | zmodyfikowane arabskie | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | sdh | ||
IETF | sdh | ||
Glottolog | sout2640 | ||
Ethnologue | sdh | ||
Występowanie | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język południowokurdyjski – język z grupy irańskiej, używany zwłaszcza w zachodnim Iranie, w prowincjach Kermanszah i Ilam, oraz w przygranicznym rejonie Iraku.
W 2000 roku miał 3 mln użytkowników w Iranie[1].
Wraz z kurmandżi (północnokurdyjskim) i sorani (środkowokurdyjskim) tworzy makrojęzyk kurdyjski (w terminologii Ethnologue)[2]. Języki te nie są wzajemnie zrozumiałe[3].
Południowokurdyjski dzieli się na szereg dialektów: kolyai, kermanshahi (kermanshani), kalhori, garrusi (bijari), sanjabi, malekshahi (maleksh ay), bayray, kordali, luri (lori)[1].
Jest zapisywany alfabetem arabskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Kurdish, Southern, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Kurdish, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Barry 2023 ↓, s. 46.
Bibliografia
- JamesJ. Barry JamesJ., Sectarianism and National Cohesion Sunni Political Activism in Iran, [w:] S. BehnazS.B. Hosseini (red.), Ethnic Religious Minorities in Iran, Singapore: Springer Nature, 2023, s. 45–64, DOI: 10.1007/978-981-19-1633-5_3, ISBN 978-981-19-1632-8, ISBN 978-981-19-1633-5, OCLC 1398081158 (ang.).