Język batui
Obszar | Celebes Środkowy (Indonezja) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 2500 (2003) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | zbt | ||
IETF | zbt | ||
Glottolog | batu1260 | ||
Ethnologue | zbt | ||
BPS | 0508 1 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język batui, takze baha – język austronezyjski używany przez niewielką grupę ludności w prowincji Celebes Środkowy w Indonezji. Według danych szacunkowych (2003) społeczność etniczna liczy 2500 osób, przy czym nie wszyscy posługują się biegle tym językiem[1].
Jego użytkownicy zamieszkują cztery wsie: Balantang, Batui, Sisipan, Tolando (kecamatan Batui, kabupaten Banggai)[1][2]. W regionie występują duże skupiska ludności napływowej[1].
Poważnie zagrożony wymarciem. Jego użycie ogranicza się do kontaktów domowych i wydarzeń kulturalnych. Na pocz. XXI w. odnotowano, że wśród dzieci dominuje język indonezyjski[1].
Powielona w literaturze nazwa „baha” to nieścisła transkrypcja formy przeczenia (mbaha’, /mbahaʔ/)[1][3].
Jest blisko spokrewniony z językiem saluan[1][3]. Przez samą społeczność jest uważany za odrębny język[2]. Niegdyś był błędnie uważany za dialekt pamona[1][3].
Nie wykształcił piśmiennictwa[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g David Mead: Batui. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-29)]. (ang.).
- ↑ a b Mead i Pasanda 2015 ↓, s. 25.
- ↑ a b c Mead i Pasanda 2015 ↓, s. 7.
- ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Batui, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
- David Mead, Edy Pasanda: An Initial Appreciation of the Dialect Situation in Saluan and Batui (Eastern Sulawesi, Indonesia). Dallas: SIL International, 2015, seria: SIL Electronic Survey Reports 2015-013. [dostęp 2024-08-31]. (ang.).