Józef Jan Wielopolski
Starykoń | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | ok. 1760 |
Data i miejsce śmierci | 20 lutego 1838 |
Ojciec | Franciszek Wielopolski |
Matka | Elżbieta Bielińska |
Żona | Joanna Bielińska |
Dzieci | Krystyna |
Odznaczenia | |
Józef Jan Nepomucen Wielopolski herbu Starykoń (ur. ok. 1760, zm. 20 lutego 1838 w Grodźcu) – sędzia ziemski wiślicki[1], hrabia, ostatni XI ordynat całości Ordynacji Myszkowskich w latach 1809—1813.
Życiorys
Syn Franciszka Wielopolskiego i Elżbiety Bielińskiej. Żonaty z Joanną Bielińską[2]. Prowadząc życie ponad stan i nieodpowiednio zarządzając majątkiem Ordynacji Myszkowskich doprowadził do jej ogromnego zadłużenia. Aby wyjść z długów zmuszony był skorzystać z pomocy prawnej. Z impasu pomógł mu wyjść Jan Olrych Szaniecki, znany warszawski prawnik, jednak odbyło się to kosztem sprzedaży części majątku ordynacji. Tak więc aby spłacić długi sprzedany został Pińczów wraz z częścią dóbr ziemskich, w skład których wchodziło 6 kluczy ziemskich ze wspomnianym Pińczowem i Szańcem. Dobra te nabył prawnik Jan Olrych który od nazwy dóbr Szaniec przyjął nazwisko Szaniecki[3]. Działania Wielopolskiego poprowadziły do rozpadu ordynacji, utraty przez niego funkcji ordynata oraz długotrwałego procesu sądowego. W konsekwencji jego decyzji oraz tego że nie pozostawił męskiego potomka, nowym ordynatem okrojonej ordynacji został jego brat stryjeczny Józef Stanisław Wielopolski, a następnie Aleksander Wielopolski.
Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1788 roku i Orderem Orła Białego w 1792 roku[1].
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Dziubiński: Przechadzka po Pińczowie i okolicy. Pińczów: Muzeum Regionalne w Pińczowie, 1992. ISBN 83-60166-64-1.
- Robert Zwierzyniecki: Ordynacja Myszkowskich czyli kto miał Chroberz, Książ i Szaniec. Kraków: Ridero, 2017, s. tak. ISBN 978-83-8104-906-1.