Ilja Riepin
Ilja Riepin, 1909 | |||
Imię i nazwisko | Ilja Jefimowicz Riepin | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1844 | ||
Data i miejsce śmierci | 29 września 1930 | ||
Narodowość | rosyjska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
Epoka | realizm | ||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Ilja Jefimowicz Riepin (ros. Илья Ефимович Репин; ur. 24 lipca?/5 sierpnia 1844 w Czuhujewie, zm. 29 września 1930 w Kuokkala) – rosyjski[1][2][3] malarz, przedstawiciel realizmu.
Życie i twórczość
Jego rodzice byli rosyjskimi osadnikami wojskowymi[potrzebny przypis] na wschodniej Ukrainie. W 1866, po terminie u miejscowego malarza ikon Bunakowa oraz wstępnej nauce malarstwa portretowego, Riepin wyjechał do Petersburga, gdzie podjął studia pod kierunkiem Iwana Kramskiego i Pawła Czistiakowa[1] w tamtejszej Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1873 ukończył obraz Burłacy na Wołdze, realistyczny portret grupy jedenastu burłaków, którym zdobył rozgłos i wczesną sławę[1]. W latach 1873–1876 jako stypendysta przebywał we Włoszech i Francji, gdzie zetknął się z tamtejszą sztuką impresjonistyczną, która miała wpływ na sposób użycia światła i koloru przez artystę. Jednak styl malarza bliżej przypominał starszych mistrzów europejskich, szczególnie Rembrandta, a sam Riepin nigdy nie został impresjonistą. Po powrocie pracował w Moskwie, od 1882 ponownie w Petersburgu, a od 1900 w Kuokkala (w 1948 przemianowanym na Riepino). W latach 1894–1907 był profesorem petersburskiej Akademii, a 1898–1899 jej rektorem.
Przez cały czas kariery, artysta w swoich dziełach ukazywał przeciętnych ludzi, z którymi sam się identyfikował. Riepin często ukazywał wiejski folklor, zarówno ukraiński, jak i rosyjski. W późniejszym okresie twórczości, od 1878 należał do pieriedwiżników; malował obrazy rodzajowe o tematyce z życia współczesnej Rosji, historyczne, portrety m.in. inteligencję rosyjską oraz arystokrację, łącznie z ostatnim carem Rosji, Mikołajem II Romanowem.
Ceniony za mistrzowską realistyczną formę, rysunek, swobodną fakturę oraz wyczucie barwy i światła[potrzebny przypis]; jego obrazy charakteryzowała wielka różnorodność ujęć i nastrojów.
Wybrane obrazy
- Burłacy na Wołdze (1870–1873)
- Przewoźnicy przebywający rzekę w bród (1872)
- Sadko w podwodnym królestwie (1876)
- Aresztowanie agitatora (1880–1892)
- Procesja w guberni kurskiej (1880–1883)
- Zaporożcy piszący list do sułtana tureckiego (1878–1891)
- Portret Modesta Musorgskiego (1881)
- Nie oczekiwali (Powrót zesłańca) (1884)
- Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku (1885)
- Portret Lwa Tołstoja (1887)
- Portret Włodzimierza Spasowicza (1891)
- Manifestacja 17 października (17 октября 1905 года) (1907)
- Autoportret. 1887
- Autoportret w pracy. 1915
- Autoportret. 1920
-
- Kozacy piszą list do sułtana (druga niedokończona wersja z 1893)
Przypisy
- ISNI: 0000000122779324
- VIAF: 30329364
- ULAN: 500024225
- LCCN: n79075231
- GND: 11859981X
- NDL: 00454006
- LIBRIS: vs685lnd3c1bhln
- BnF: 11974896b
- SUDOC: 027779769
- SBN: UBOV063404
- NKC: jn20000701491
- BNE: XX1048022
- NTA: 070195250
- BIBSYS: 90148637
- CiNii: DA00610817
- Open Library: OL1367559A
- PLWABN: 9810547042005606
- NUKAT: n01041160
- J9U: 987007308917705171
- LNB: 000159326
- NSK: 000097993
- CONOR: 18676579
- ΕΒΕ: 62872
- KRNLK: KAC200801385
- LIH: LNB:V*31314;=0L
- PWN: 3967830
- Britannica: biography/Ilya-Yefimovich-Repin
- Treccani: ilja-efimovic-repin
- Universalis: ilia-efimovitch-repine
- БРЭ: 3506485
- NE.se: ilja-repin
- SNL: Ilja_Repin
- VLE: ilja-repin
- DSDE: Ilja_Repin
- Hrvatska enciklopedija: 53042