Ignacy Sikora
Data urodzenia | 1882 |
---|---|
Data śmierci | 1969 |
Poseł I kadencji Sejmu Śląskiego (II RP) | |
Okres | od 1922 |
Przynależność polityczna | Narodowa Partia Robotnicza |
Poseł II kadencji Sejmu Śląskiego (II RP) | |
Okres | od 1930 |
Przynależność polityczna | Narodowa Partia Robotnicza |
Poseł III kadencji Sejmu Śląskiego (II RP) | |
Okres | od 1922 |
Przynależność polityczna | Narodowa Partia Robotnicza |
Ignacy Sikora, ps. Gliwicki, Teodor (ur. 1882, zm. 1969) – polski polityk, delegat okręgowy na Śląsk Delegatury Rządu na ziemie włączone do III Rzeszy, poseł na Sejm Śląski I, II i III kadencji w II RP.
Życiorys
Z zawodu był drukarzem. Działał w Zgromadzeniu Zawodowym Polskim na Górnym Śląsku. W latach 1918–1919 zasiadał w Naczelnej Radzie Ludowej w Poznaniu. Wziął udział w akcji plebiscytowej i walczył w II powstaniu śląskim. W 1922 został wybrany posłem na Sejm Śląski. Po raz kolejny mandat uzyskiwał w maju i listopadzie 1930. Od 1937 był członkiem Stronnictwa Pracy. W czasie okupacji niemieckiej w latach 1941–1944 pełnił obowiązki delegata rządu na województwo śląskie, jednak od 1942 przebywał w Warszawie. W 1944 zrezygnował ze względu na stan zdrowia. Po powstaniu został wywieziony do Rzeszy[1][2].
W Gliwicach istnieje od 1993 ul. Ignacego Sikory (dawniej Al. Wojciecha Korfantego, natomiast obecna Aleja Wojciecha Korfantego to dawna ul. PKWN).
Przypisy
Bibliografia
- (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997
- Zeszyty Gliwickie, nr. 8/71
- A. Namysło, Bezpieka przeciw śląskiej chadecji, Biuletyn IPN, 6-7, 2004 [1]
- Fotografia
- VIAF: 3291151778213718130005
- PLWABN: 9810575749005606
- PWN: 3975166