Husarz władca
Anax imperator | |||
Leach in Brewster, 1815[1] | |||
Samiec | |||
Samica składająca jaja | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | uskrzydlone | ||
Rząd | ważki | ||
Podrząd | |||
Nadrodzina | Aeshnoidea | ||
Rodzina | żagnicowate | ||
Rodzaj | Anax | ||
Gatunek | husarz władca | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Husarz władca (Anax imperator) – gatunek ważki różnoskrzydłej z rodziny żagnicowatych (Aeshnidae). Występuje w Europie, Azji (Azja Środkowa, Bliski Wschód, Indie) oraz w większości Afryki[2]. W ciągu ostatnich dziesięcioleci[kiedy?] rozszerzył zasięg występowania na północ.
Zasiedla wody stojące, najczęściej duże, gęsto porośnięte roślinnością zbiorniki.
To jedna z największych ważek Europy Środkowej. W Polsce występuje na terenie całego kraju, z wyjątkiem niektórych masywów górskich[3]. Ubarwienie błękitno-zielone. Długość tylnego skrzydła może osiągać od 45 do 52 milimetrów, zaś długość ciała 66–84 milimetrów. Jest doskonałym lotnikiem. Można go spotkać nawet w dużej odległości od zbiorników wodnych.
Jaja są składane do żywych roślin wodnych lub ich szczątków. Po 2–3 tygodniach wylęgają się larwy. Po przezimowaniu następuje przeobrażenie w dorosłego owada, imago. Imagines występują od marca do grudnia w północnej Afryce, ale dużo krócej w północnej części zasięgu występowania. W Polsce imagines latają od maja do sierpnia[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-05-22. [dostęp 2022-05-23]. (ang.).
- ↑ a b Anax imperator, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Ewa Miłaczewska: Husarz władca Anax imperator. [w:] wazki.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.
Bibliografia
- Dijkstra K.-D.B. (red.) 2006. Field Guide to the Dragonflies of Britain and Europe. British Wildlife Publishing, Gillingham
- Zahradnik J. 1997. Przewodnik Owady. Multico, Warszawa