| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Powierzchnia |
5,76 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3239 | ||||
| Kod pocztowy |
81740 | ||||
Położenie na mapie hromady Hnizdyczów  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
Położenie na mapie rejonu stryjskiego  | |||||
 49°20′19″N 24°06′31″E/49,338611 24,108611
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Hnizdyczów (ukr. Гніздичів) – osiedle typu miejskiego w rejonie stryjskim (do 2020 roku w rejonie żydaczowskim) obwodu lwowskiego.
Znajduje tu się stacja kolejowa Hnizdyczów, położona na linii Tarnopol – Stryj.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założone w 1646 r.
Za II Rzeczypospolitej do 1934 roku wieś stanowiła samodzielną gminę jednostkową w powiecie żydaczowskim w woj. stanisławowskim. W związku z reformą scaleniową została 1 sierpnia 1934 roku włączona do nowo utworzonej wiejskiej gminy zbiorowej Żydaczów w tymże powiecie i województwie[2].
W nocy z 13 na 14 czerwca 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 12 Polaków[3].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Południowa część Hnizdyczowa była przed wojną samodzielną miejscowością o nazwie Kochawina słynącą z Sanktuarium z cudownym obrazem Matki Bożej Kochawińskiej. Po wojnie miejscowość włączono do Hnizdyczowa, jako jego dzielnicę, a sanktuarium zlikwidowano, tworząc z kościoła składnicę lnu.
23 maja 1895 w Hnizdyczowie urodził się major żandarmerii Józef Bay.
W 1989 liczyło 4138 mieszkańców[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.50
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 665
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 757, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Hnizdyczów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 83.
