Heksachord
Heksachord (gr. heksáchordos = sześciostrunowy) – diatoniczny postęp 6 dźwięków. Podstawa podziału materiału dźwiękowego oraz podstawa systemu solmizacji od czasów Guido d'Arezzo (1050) do XVII w.
Istniały trzy odmiany heksachordu:
- naturale od dźwięku c,
- durum (twardy) od g,
- molle (miękki) od f, z dźwiękiem b zamiast h.
Bibliografia
- Irena Poniatowska: Słownik szkolny - Muzyka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne "WSiP", 1997. ISBN 83-02-04563-2.
Kontrola autorytatywna (musical concept):
- LNB: 000304194
Encyklopedie internetowe:
- PWN: 3910731
- Britannica: art/hexachord
- БРЭ: 2348411
- SNL: heksakord
- Catalana: 0114109