Heart of the Sunrise
Wykonawca utworu z albumu Fragile | |
Yes | |
Wydany | 26 listopada 1971 |
---|---|
Nagrywany | wrzesień 1971 |
Gatunek | rock progresywny[1] |
Długość | 11:27 |
Twórca | Jon Anderson, Bill Bruford, Chris Squire |
Producent | Yes i Eddie Offord |
Wydawnictwo | Atlantic Records |
Heart of the Sunrise – utwór grupy Yes, z albumu Fragile. Został napisany przez Jona Andersona, Billa Brudforda i Chrisa Squire’a. Udział w tworzeniu niektórych fragmentów miał również Rick Wakeman, chociaż nie został wymieniony wśród twórców na okładce albumu.
Utwór należy do najczęściej granych z repertuaru Yes na koncertach[2] (łącznie ponad 750 razy w latach 1971–2003[3]). Prawie nie był odtwarzany przez stacje radiowe ze względu na długość (11:27), ale znalazł się na wielu albumach kompilacyjnych i koncertowych grupy, w tym na Yessongs i Classic Yes.
Sean Murphy z portalu PopMatters zaliczył „Heart of the Sunrise” do 25 najlepszych progresywnych utworów wszech czasów[1].
Utwór został wykorzystany w filmie Oko w oko z życiem Vincenta Gallo[4].
Wersje koncertowe
Nagrania utworu z koncertów można znaleźć na albumach:
- Yessongs
- Yes – Symphonic Live
- The Word is Live
- Yesyears
- An Evening of Yes Music Plus
- Live at Montreux 2003
Wykonania na żywo zwykle były niemal identyczne z wersją studyjną, z różnicami jedynie w użytych instrumentach oraz wstępach[2].
Twórcy
Źródło[1]
- Jon Anderson – śpiew
- Bill Bruford – perkusja
- Steve Howe – gitara
- Chris Squire – gitara basowa, wokal wspierający
- Rick Wakeman – keyboard
Przypisy
- ↑ a b c The 25 Best Progressive Rock Songs of All Time. [dostęp 2021-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- ↑ a b Forgotten Yesterdays. [dostęp 2009-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-24)]. (ang.).
- ↑ Forgotten Yesterdays. [dostęp 2009-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-29)]. (ang.).
- ↑ IMDb: Buffalo '66. [dostęp 2009-03-18]. (ang.).
- p
- d
- e
Albumy studyjne |
|
---|---|
Albumy koncertowe |
|
Albumy kompilacyjne |
|
- Zobacz też: Anderson Bruford Wakeman Howe