Hardun
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Stellagama stellio[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | gady | ||
Rząd | |||
Rodzina | agamowate | ||
Podrodzina | Agaminae | ||
Rodzaj | Stellagama | ||
Gatunek | hardun | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
| |||
|
Hardun (Stellagama stellio) – gatunek jaszczurki z podrodziny Agaminae w rodzinie agamowatych (Agamidae).
Opis
Ma ciało mocnej budowy, spłaszczone, o długości do 40 cm. Grzbiet ma pokryty ostrymi łuskami. Ubarwienie jest indywidualną cechą każdego osobnika, może zmieniać się pod wpływem temperatury i nastroju zwierzęcia. Grzbiet czarny, czerwony, żółty, z kilkoma poprzecznymi pręgami. Brzuch żółty. Długi, paskowany ogon. Głowa płaska i szeroka, z dużymi otworami usznymi.
Występowanie
Występuje w Europie na wyspie Korfu, Półwyspie Chalcydyckim, Cyprze i Cykladach. Żyje także na terenie Azji Mniejszej i Bliskiego Wschodu (Izrael, Irak, Arabia Saudyjska i Egipt). Żyje zarówno na nizinach, jak i w górach, na dobrze nasłonecznionych terenach. Często żyje na skalistym terenie, w pobliżu wody.
Zachowanie
Prowadzi dzienny, lądowy tryb życia. Żyje w dużych koloniach pod przywództwem dominującego samca. W czasie chłodniejszych miesięcy (od października do kwietnia) hibernuje. Prowadzi terytorialny tryb życia, każde stado broni swego terytorium przed intruzami.
Odżywianie
Harduny są wszystkożerne, żywią się owadami, dżdżownicami, ptasimi jajami i pisklętami, a także małymi myszami i jaszczurkami. Zjadają także liście, kwiaty i pączki.
Rozród
Samica harduna składa zwykle do 10 jaj między majem a lipcem. Po 52-53 dniach wykluwają się młode, których wielkość wynosi około 3,5 cm. W korzystnych warunkach jaszczurka może mieć 2-3 mioty w roku.
Przypisy
- ↑ Stellagama stellio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ K.J. Baig, P. Wagner, N.B. Ananjeva & W. Bohme. A morphology-based taxonomic revision of Laudakia Gray, 1845 (Squamata: Agamidae). „Vertebrate Zoology”. 62 (2), s. 222, 2012. (ang.).
- ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 202. (łac.).
- ↑ M. Barts & T. Wilms. Die Agamen der Welt. „Draco”. 4 (14), s. 4–23, 2003. (niem.).
- ↑ Amr i inni, Stellagama stellio, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2018-1 [dostęp 2018-10-08] (ang.).
- SNL: hardun