Gwendal Peizerat
Gwendal Peizerat i Marina Anisina (2012) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | Francja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 kwietnia 1972 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | Pary taneczne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Partner sportowy | Marina Anisina | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Muriel Boucher-Zazoui | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | CSG Lyon | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery | 2002 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Gwendal Peizerat (ur. 21 kwietnia 1972 w Bron) – francuski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Mariną Anisiną. Jest mistrzem olimpijskim z Salt Lake City (2002) i brązowym medalistą olimpijskim z Nagano (1998), mistrzem świata (2000), dwukrotnym mistrzem Europy (2000, 2002), zwycięzcą finału Grand Prix 1999 oraz sześciokrotnym mistrzem Francji. Zakończył karierę w 2002 r.
Życie prywatne
Obydwoje rodzice Gwendala byli związani z łyżwiarstwem figurowym. Jego ojciec pełnił funkcję sekretarza generalnego francuskiej federacji, a matka prowadziła klub łyżwiarski w Lyonie. Ma on dwa lata starszą siostrę. Ukończył EMLYON Business School oraz naukę i technologię aktywności fizycznej i sportowej na Université de Lyon I. Peizerat ma dwie córki: Shanelle (ur. 2012 r.) oraz Lilas (ur. 21 grudnia 2013 r.). Występuje w zespole muzycznym, w 2014 r. wydał singiel Baby Rock.[1]
Kariera
Gwendal Peizerat rozpoczął jazdę na łyżwach w wieku czterech lat, gdy wraz z siostrą towarzyszyli rodzicom na lodowisku. Od początku Gwendal był zainteresowany wyłącznie występami w parach tanecznych. W wieku lat sześciu jego trenerką została Muriel Boucher-Zazoui, która towarzyszyła mu do końca kariery amatorskiej. Gdy Gwendal miał siedem lat, Boucher-Zazoui znalazła dla niego pierwszą partnerkę, jego rówieśniczkę Marinę Morel.
Kariera juniorska
W zawodach juniorskich Morel i Peizerat występowali przez trzy sezony. Na mistrzostwach świata juniorów startowali trzykrotnie i zdobyli dwa medale. W 1989 r. wywalczyli brąz, zaś w 1991 r. srebro.
Kariera seniorska
Peizerat i Morel debiutowali w zawodach seniorskich w sezonie 1991/92. Na mistrzostwach Europy w 1992 r. zajęli 12. miejsce. W kolejnym sezonie brali udział wyłącznie w dwóch zawodach, w tym na norweskim Piruetten byli trzeci. W zawodach krajowych Peizerat i Morel zdobyli brązowy medal w 1992 r. i srebro w 1993 r.
W 1993 r. Peizerat i Morel zakończyli 14-letnią współpracę ze względu na problemy zdrowotne Morel, która była zmuszona porzucić karierę łyżwiarską. Peizerat nie wyobrażał sobie kontynuowania kariery z inną partnerką, jednak zdecydował się odpisać na list rosyjskiej łyżwiarki Mariny Anisiny, która po zakończeniu partnerstwa z Ilją Awierbuchem szukała partnera i skierowała prośbę do Peizerata. Rezultatem tej wymiany korespondencji był wyjazd Anisiny do Francji i rozpoczęcie wspólnych treningów. W 1993 r. Peizerat oficjalnie rozpoczął współpracę z Anisiną, imienniczką jego byłej długoletniej partnerki sportowej. Marina chciała, aby Gwendal wyjechał z nią trenować do Rosji, jednak po sprzeciwie jego rodziny Marina zdecydowała się pozostać w Lyonie. Rozpoczęła również naukę języka francuskiego, a Gwendal starał się godzić treningi z kontynuowaniem edukacji. Pierwszy rok ich wspólnej jazdy był obfity we wzloty i upadki, para była blisko zerwania współpracy.[2] Ich trenerka Muriel Boucher-Zazoui przyznała, że byli przeciwieństwami pod względem charakterów, ale ich współpraca od początku wyglądała obiecująco.[3]
Od pierwszego sezonu 1993/94 Anisina i Peizerat szybko zaczęli odnosić sukcesy, a gdy Rosjanka otrzymała francuski paszport, stał się on dla pary przepustką umożliwiającą start w igrzyskach olimpijskich w 1998 r., gdyż Anisina otrzymała obywatelstwo zbyt późno, aby wziąć udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994.[4] Przez dziewięć kolejnych sezonów nie schodzili z podium Trophée Eric Bompard oraz zdobywali kolejne medale podczas innych zawodów z cyklu Grand Prix. W latach 1996–2001 zdobyli sześć tytułów mistrzowskich we Francji. Od 1997 r. regularnie stawali na podium mistrzostw Europy i świata. Na igrzyskach olimpijskich w 1998 r. w Nagano wywalczyli brązowy medal przegrywając jedynie z rosyjskimi duetami Oksana Griszczuk/Jewgienij Płatow oraz Anżelika Kryłowa/Oleg Owsiannikow.
W 1999 r. obronili wicemistrzostwo na dwóch najważniejszych imprezach sezonu. W sezonie 1999/00 byli niepokonani, wywalczyli złoty medal na mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. Rok 2001 okazał się powrotem do srebrnych medali, ale kolejny sezon olimpijski należał już tylko do nich, gdyż przegrali jedynie podczas finału Grand Prix w Kitchener. Sezon olimpijski rozpoczęli od tytułu mistrzów Europy w Lozannie, następnie wzięli udział w swoich drugich igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City. Tym razem byli najlepsi i wywalczyli tytuł mistrzów olimpijskich.[5] Byli pierwszą parą taneczną z Francji, która zdobyła mistrzostwo olimpijskie. Największym sukcesem w karierze zakończyli amatorską karierę i od tego momentu brali udział jedynie w rewiach łyżwiarskich. Ich znakiem rozpoznawczym podczas występów było podnoszenie, w którym to Marina podnosi Gwendala.
Po zakończeniu kariery
Kilka lat po zakończeniu występów amatorskich Anisina i Peizerat brali udział w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars on Ice.[6] Peizerat rozpoczął karierę trenerską i zajął się choreografią. W 2003 r. założył firmę konsultingową Soléus. Pracował również dla Eurosportu przeprowadzając wywiady ze sportowcami.[7] W 2010 r. Peizerat został wybrany radnym regionalnym na listę Partii Socjalistycznej w regionie Rodan-Alpy, a następnie został mianowany Radnym Delegatem ds. Sportu w Regionalnym Zarządzie kierowanym przez Jean-Jacka Queyranne'a.[8]
Osiągnięcia
Z Mariną Anisiną
Zawody | 93–94 | 94–95 | 95–96 | 96–97 | 97–98 | 98–99 | 99–00 | 00–01 | 01–02 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe | |||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 3 | 1 | |||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 10 | 6 | 4 | 5 | 2 | 2 | 1 | 2 | |||||||||
Mistrzostwa Europy | 12 | 5 | 4 | 4 | 3 | 2 | 1 | 2 | 1 | ||||||||
GP Finał Grand Prix | 3 | 3 | 2 | 1 | 2 | ||||||||||||
GP Sparkassen Cup on Ice | 1 | 2 | |||||||||||||||
GP NHK Trophy | 5 | 3 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
GP Skate America | 2 | 1 | |||||||||||||||
GP Skate Canada International | 2 | 2 | 1 | ||||||||||||||
GP Trophée Lalique | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||
Memoriał Ondreja Nepeli | 1 | ||||||||||||||||
Piruetten | 5 | ||||||||||||||||
Krajowe | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Francji | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Z Mariną Morel
Zawody | 88–89 | 89–90 | 90–91 | 91–92 | 92–93 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Europy | 12 | |||||||||||||||||
Grand Prix International de Paris | 7 | 6 | ||||||||||||||||
Piruetten | 3 | |||||||||||||||||
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata juniorów | 3 | 4 | 2 | |||||||||||||||
Krajowe | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Francji | 3 | 2 |
Przypisy
- ↑ Joachim Ohnona: Gwendal Peizerat : Le patineur surprend en papa rockeur, avec Baby Rock. purepeople.com, 2014-03-31. [dostęp 2018-05-01]. (fr.).
- ↑ Anissina-Peizerat, un couple de glace. Le Point, 2002-03-01. [dostęp 2018-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-15)]. (fr.).
- ↑ Martine Lecaudey: Anissina-Peizerat enfin au sommet. Ladepeche, 2000-04-01. [dostęp 2018-05-01]. (fr.).
- ↑ Amy Shipley: Off Ice, Anissina Keeps Her Cool. The Washington Post, 2002-08-11. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ A memorable gold for Gwendal Peizerat and Marina Anissina. olympic.org. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Kathleen Bangs: Peizerat still 'Peaking'. Golden Skate, 2003-09-15. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Ask the stars with Gwendal Peizerat. Eurosport, 2006-01-16. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Marina Anissina et Gwendal Peizerat : télé-réalité, politique et patinage. linternaute.com, 2018-02-01. [dostęp 2018-05-01]. (fr.).
- p
- d
- e
- 1908: Ulrich Salchow
- 1920: Gillis Grafström
- 1924: Gillis Grafström
- 1928: Gillis Grafström
- 1932: Karl Schäfer
- 1936: Karl Schäfer
- 1948: Dick Button
- 1952: Dick Button
- 1956: Hayes Alan Jenkins
- 1960: David Jenkins
- 1964: Manfred Schnelldorfer
- 1968: Wolfgang Schwarz
- 1972: Ondrej Nepela
- 1976: John Curry
- 1980: Robin Cousins
- 1984: Scott Hamilton
- 1988: Brian Boitano
- 1992: Wiktor Petrenko
- 1994: Aleksiej Urmanow
- 1998: Ilja Kulik
- 2002: Aleksiej Jagudin
- 2006: Jewgienij Pluszczenko
- 2010: Evan Lysacek
- 2014: Yuzuru Hanyū
- 2018: Yuzuru Hanyū
- 2022: Nathan Chen
- 1908: Madge Syers
- 1920: Magda Julin
- 1924: Herma Plank-Szabó
- 1928: Sonja Henie
- 1932: Sonja Henie
- 1936: Sonja Henie
- 1948: Barbara Ann Scott
- 1952: Jeanette Altwegg
- 1956: Tenley Albright
- 1960: Carol Heiss
- 1964: Sjoukje Dijkstra
- 1968: Peggy Fleming
- 1972: Beatrix Schuba
- 1976: Dorothy Hamill
- 1980: Anett Pötzsch
- 1984: Katarina Witt
- 1988: Katarina Witt
- 1992: Kristi Yamaguchi
- 1994: Oksana Bajuł
- 1998: Tara Lipinski
- 2002: Sarah Hughes
- 2006: Shizuka Arakawa
- 2010: Kim Yu-na
- 2014: Adelina Sotnikowa
- 2018: Alina Zagitowa
- 2022: Anna Szczerbakowa
- 1908: Anna Hübler / Heinrich Burger
- 1920: Ludowika Jakobsson / Walter Jakobsson
- 1924: Helene Engelmann / Alfred Berger
- 1928: Andrée Joly / Pierre Brunet
- 1932: Andrée Brunet / Pierre Brunet
- 1936: Maxi Herber / Ernst Baier
- 1948: Micheline Lannoy / Pierre Baugniet
- 1952: Ria Falk / Paul Falk
- 1956: Sissy Schwarz / Kurt Oppelt
- 1960: Barbara Wagner / Robert Paul
- 1964: Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow
- 1968: Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow
- 1972: Irina Rodnina / Aleksiej Ułanow
- 1976: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1980: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1984: Jelena Wałowa / Oleg Wasiljew
- 1988: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1992: Natalja Miszkutionok / Artur Dmitrijew
- 1994: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1998: Oksana Kazakowa / Artur Dmitrijew
- 2002: Jelena Bierieżna / Anton Sicharulidze i Jamie Salé i David Pelletier
- 2006: Tatjana Tot´mianina / Maksim Marinin
- 2010: Shen Xue / Zhao Hongbo
- 2014: Tetiana Wołosożar / Maksim Trańkow
- 2018: Alona Sawczenko / Bruno Massot
- 2022: Sui Wenjing / Han Cong
- 1976: Ludmiła Pachomowa / Aleksandr Gorszkow
- 1980: Natalja Liniczuk / Giennadij Karponosow
- 1984: Jayne Torvill / Christopher Dean
- 1988: Natalja Biestiemjanowa / Andriej Bukin
- 1992: Marina Klimowa / Siergiej Ponomarienko
- 1994: Oksana Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 1998: Oksana Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 2002: Marina Anisina / Gwendal Peizerat
- 2006: Tatjana Nawka / Roman Kostomarow
- 2010: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2014: Meryl Davis / Charlie White
- 2018: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2022: Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e