Filipp Gołoszczokin

Ten artykuł od 2015-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Filipp Gołoszczokin
Исай Исаакович

Pełne imię i nazwisko	Filipp Isajewicz Gołoszczokin
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1876 Newel
Data i miejsce śmierci	28 października 1941 Barbosz
Sekretarz Komunistycznej Partii Kazachstanu
Okres	od 1925 do 1933
Przynależność polityczna	Rosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików)

Filipp Isajewicz Gołoszczokin (ros. Фили́пп Иса́евич Голощёкин) (właśc. Isaj Isaakowicz (ros. Исай Исаакович) Gołoszczokin) (ur. 26 lutego 1876 w Newlu, zm. 28 października 1941 we wsi Barbosz w obwodzie kujbyszewskim) – rosyjski rewolucjonista, bolszewik żydowskiego pochodzenia, przewodniczący Komitetu Wykonawczego w Samarze (1922-1925), II sekretarz Komunistycznej Partii Kazachstanu (1925-1933), główny sędzia Sądu Państwowego ZSRR (1933-1939), jeden z organizatorów mordu na carskiej rodzinie w 1918.

Z zawodu technik dentystyczny. Od 1903 członek SDPRR(b). Był działaczem rewolucyjnym w Petersburgu, Moskwie, Kronsztadzie, Sestrorecku i innych miastach. Uczestnik rewolucji 1905 roku. Od 1906 członek komitetu partii bolszewickiej w Petersburgu, od 1909 pracownik i zarządca moskiewskiego komitetu partyjnego. W 1909 aresztowany i zesłany do Kraju Narymskiego, skąd rok później uciekł. W 1912 na 6 konferencji SDPRR(b) został wybrany do Komitetu Centralnego. Ponownie aresztowany i zesłany do obwodu tobolskiego, szybko uciekł. W 1913 aresztowany i zesłany do Kraju Turuchańskiego, gdzie przebywał do rewolucji lutowej.

W 1917 był delegatem na 7 konferencję i 6 zjazd SDPRR(b). Był członkiem permskiej, później jekaterynburskiej Rady i członkiem Komitetu Wykonawczego Uralskiej Rady. Odd grudnia 1917 członek Jekaterynburskiego Komitetu SDPRR(b), później RKP(b). Sformował i dowodził oddziałami Czerwonej Gwardii na Uralu. Był bliskim współpracownikiem Jakowa Swierdłowa.

W lipcu 1918 zorganizował morderstwo i zniszczenie zwłok carskiej rodziny.

1922-1925 był przewodniczącym Samarskiego Komitetu Wykonawczego. Następnie był II sekretarzem KP Kazachstanu i na tym stanowisku organizował kolektywizację wsi w tej republice. Wskutek masowych konfiskat "kułackich" majątków", bydła i zboża wszystkie narody w Kazachstanie cierpiały głód; z głodu zmarło 1 750 000 Kazachów, 200 000 Ukraińców, 125 000 Uzbeków i 27 000 Ujgurów, a wielu innych mieszkańców uciekło do Chin. Według spisu ludności w ZSRR przeprowadzonego w 1926 w Kazachskiej SRR było 3 968 289 mieszkańców, a według spisu z 1939 - 3 100 949 mieszkańców, co oznacza, że wskutek kolektywizacji liczba ludności spadła o 867 340 osób. 1933-1939 Gołoszczokin był głównym sędzią państwowym ZSRR.

15 października 1939 został aresztowany m.in. pod zarzutem sympatyzowania z trockizmem i w 1941 rozstrzelany.