Dziura w Czarnej Turni I
Plan jaskini | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Położenie | Tatry Zachodnie |
Właściciel | Skarb Państwa |
Długość | 5,5 m |
Głębokość | 1,5 m |
Deniwelacja | 1,5 m |
Wysokość otworów | 1278 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 250 m |
Ekspozycja otworów | ku NE |
Data odkrycia | 13 lipca 1994 roku |
Odkrywca | B. i T. Zwijacz-Kozica |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.C-12.01 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°15′44″N 19°55′14″E/49,262111 19,920583 |
Dziura w Czarnej Turni I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Grzybowieckiej, w grzbiecie Łysanek, pod ścianą Czarnej Turni, w pobliżu Dziury w Czarnej Turni II i Dziury w Czarnej Turni III, na wysokości 1278 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów[1].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi szczelinowy, idący w dół, niski korytarzyk zaczynający się w niewielkim, trójkątnym otworze wejściowym z okapem, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich paprotniki, mchy i porosty[2].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis B. i T. Zwijacz-Kozica w 1994 roku[2].