Dom Jana z Dziekanowic w Krakowie
nr rej. A-47 z dnia 17 maja 1965 | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | |||
Typ budynku | kamienica | ||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Krakowa | |||
50°03′23,6″N 19°56′14,4″E/50,056556 19,937333 | |||
|
Dom Jana z Dziekanowic – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Kanoniczej 13, na Starym Mieście.
Kamienica została wzniesiona na początku XV wieku z fundacji kanonika Jana z Dziekanowic. W 1455 została doszczętnie strawiona przez pożar. Odbudowano ją pod koniec XV wieku. W I połowie XVI wieku dom przeszedł przebudowę, podczas której powstały gotycko-renesansowe obramowania okien elewacji oraz detale architektoniczne[1].
W 1979, podczas badań archeologicznych, znaleziono w piwnicach tylnej oficyny kamienicy skarb żelaznych grzywien siekieropodobnych, pochodzących z II połowy IX wieku. Były one ukryte w jamie o wymiarach 108 x 210 cm i głębokości około 100 cm o ścianach częściowo obudowanych drewnem dębowym i jodłowym, zlokalizowanej w centralnej części wczesnośredniowiecznego wału Okołu. W skład skarbu wchodziło 4212 płacideł o łącznej wadze 3630 kg. Znalezisko znajduje się w Dziale Krakowa Przedlokacyjnego Muzeum Archeologicznego[2].
17 maja 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[3]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[4].
Przypisy
- p
- d
- e
Strona nieparzysta |
|
---|---|
Strona parzysta |
|