Cyanella
Cyanella hyacinthoides | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
Rząd | szparagowce | ||
Rodzina | Tecophilaeaceae | ||
Rodzaj | Cyanella | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cyanella Royen ex L. Gen. ed. 5. 149. Aug 1754[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
C. hyacinthoides L.[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Cyanella Royen ex L. – rodzaj roślin należący do rodziny Tecophilaeaceae, obejmujący 9 gatunków występujących w południowej Afryce[4]. Gatunek Cyanella hyacinthoides Royen ex L. został introdukowany do Australii Zachodniej[4], gdzie uległ naturalizacji[5]. Nazwa rodzaju jest żeńskim zdrobnieniem greckiego słowa κυανός, oznaczającego barwę niebieską, i odnosi się do koloru kwiatów tych roślin[6].
Obszar występowania i siedliska
Cyanella występuje endemicznie w Afryce Południowej i Namibii, na obszarze ograniczonym do regionu opadów zimowych: w Państwie przylądkowym, Namaqualand i południowej części Namibii. Region ten otrzymuje od 40% do 100% rocznych opadów w miesiącach zimowych. Jedynie Cyanella lutea występuje również na obszarze opadów letnich[7].
Gatunki Cyanella można podzielić na dwie grupy różniące się obszarem naturalnego występowania oraz budową kwiatu[7]:
- grupa obejmująca C. orchidiformis, C. cygnea i C. ramosissima, o trzech górnych i trzech dolnych pręcikach, która występuje głównie na południu Namibii, w Richtersveld i Namaqualand,
- grupa obejmująca C. hyacinthoides, C. aquatica, C. alba i C. lutea, o pięciu górnych pręcikach i jednym dolnym, której obszar występowania ciągnie się od Namaqualand do Półwyspu Przylądkowego na południu i do Makhanda na wschodzie.
C. hyacinthoides i C. lutea, o największym obszarze występowania, zasiedlają różne gleby i występują na wysokości od poziomu morza do 1000 m n.p.m. C. orchidiformis i C. alba zasiedlają gleby gliniaste na brzegach strumieni, w suchych korytach rzek lub między skałami zapewniającymi ochronę przed suszą. C. aquatica i C. ramosissima zasiedlają nisze wśród dużych głazów w sezonowo podmokłej glinie[7].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne o wysokości 12–40 cm[7].
- Pęd
- Podziemna bulwocebula o długości 2,5–10 cm, pokryta włóknistą lub twardą tuniką[7].
- Liście
- Liczne, odziomkowe, zebrane w rozetę, czasem kępiaste, gładkie do skórzastych, zwykle nagie, rzadziej włochate. Blaszki nitkowate, równowąskie, równowąsko-lancetowate lub jajowate, całobrzegie, karbowane, drobno ząbkowane, niekiedy falisto wcinane[7].
- Kwiaty
- Grzbieciste, wsparte przysadkami, wyrastające pojedynczo lub zebrane w grono. Okwiat 6-listkowy, z listkami w dwóch okółkach, wolnymi, o wielkości 8–20 × 3–10 mm, barwy białej, niebieskiej, żółtej, fioletowej lub różowej, często wyraźnie żyłkowane lub wzorzyste. 6 pręcików położonych w dwóch grupach: 3 na górze i 3 na dole lub 5 na górze i 1 na dole, w zależności od gatunku. Nitki igiełkowate lub łopatkowate, wolne lub zrośnięte na części długości, u nasady główki wnikają między pylniki w postaci łącznika. Pylniki strzałkowate, łyżkowate lub rurkowate, żółte lub fioletowe, czasami plamiste. Słupek górny kołozalążniowy, zalążnia trójkomorowa, kulista, z licznymi zalążkami położonymi kątowo[7].
- Owoce
- Torebki otwierające się trzema klapami, kuliste do jajowatych, o długości 2-4 mm, zawierające liczne czarne, jajowate nasiona o pomarszczonej łupinie[7].
Biologia
- Rozwój
- Wieloletnie geofity cebulowe[4]. Uważa się, że rośliny są zapylane przez ciężkie pszczoły, które wibrując powodują uwalnianie pyłku[8].
- Genetyka
- Komórki Cyanella mają 16, 20, 22, 24, 28 lub 48 chromosomów, tworzących odpowiednio 8, 10, 11, 12, 14 lub 24 pary homologiczne[7][8].
Systematyka
Jeden z rodzajów w rodzinie Tecophilaeaceae[9].
- Gatunki[4]
- Cyanella alba L.f.
- Cyanella aquatica Oberm. ex G.Scott
- Cyanella cygnea G.Scott
- Cyanella hyacinthoides Royen ex L.
- Cyanella lutea L.f.
- Cyanella marlothii J.C.Manning & Goldblatt
- Cyanella orchidiformis Jacq.
- Cyanella pentheri Zahlbr.
- Cyanella ramosissima (Engl. & Krause) Engl. & K.Krause
Zagrożenie i ochrona
Cyanella aquatica jest ujęty w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych IUCN jako gatunek narażony na wyginięcie. Roślina ta znana jest z 6 lokalizacji w okolicach Cederberg, a jej zasięg występowania nie przekracza 60 km². Istnieje mniej niż 500 dojrzałych osobników[10].
Zastosowania
Bulwocebule Cyanella hyacinthoides są zbierane przez lud Khoikhoi i spożywane na surowo, gotowane w mleku lub smażone[11].
Niektóre gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne[8].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-07-16] (ang.).
- ↑ a b Index Nominum Genericorum. Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2020-07-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2020-07-16]. (ang.).
- ↑ The Australian Plant Name Index (APNI). [dostęp 2020-07-16]. (ang.).
- ↑ David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-521-86645-3.
- ↑ a b c d e f g h i Gillian Scott. A revision of Cyanella (Tecophilaeaceae) excluding C. amboensis. „S.Afr.J.Bot.”. 57 (1), s. 34-54, 1991. (ang.).
- ↑ a b c Simpson M.G., Rudall P.J.: Tecophilaeaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 352. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).
- ↑ Genus: Cyanella. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2020-07-16].
- ↑ D.D. Raimondo D.D., S.S. Todd S.S., E.E. Marinus E.E., Cyanella aquatica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-07-16] (ang.).
- ↑ G.E. Wickens, David. V. Field, Joe R. Goodin: Plants for Arid Lands: Proceedings of the Kew International Conference on Economic Plants for Arid Lands held in the Jodrell Laboratory, Royal Botanic Gardens, Kew, England, 23–27 July 1984. Springer Science & Business Media, 2012. ISBN 978-94-011-6830-4.