Charmanlijska reka

Charmanlijska reka[1]
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Bułgaria

Rzeka
Długość 90 km
Powierzchnia zlewni

956 km²

Średni przepływ

5,47 m³/s Charmanli

Źródło
Miejsce Rodopy Wschodnie
Wysokość

755 m n.p.m.

Współrzędne

41°51′22,0″N 25°09′07,9″E/41,856100 25,152200

Ujście
Recypient Marica
Wysokość

73 m n.p.m.

Współrzędne

41°56′13,9″N 25°55′41,9″E/41,937200 25,928300

 Szlak
90 Rodopy Wschodnie
755 m n.p.m.
Djudjukjudere
Lawa reka
Asardere
Kjuprjudere
Siczersko dere
Dermendżidere
Kyzyklijsko dere
Trakiec
Pczełarowska reka
Batakdere
Trakiec
Sałamdere
Kjuludere
Byrzej
Sazlija
Chaskowska reka
Jungjurmezdere
Uzundżowska reka
Brjagowo
Kurudere
Kjumjurłukdere
Charmanli
0 → Marica
Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Charmanlijska reka (bułg. Харманлийска река) – rzeka w południowej Bułgarii.

Swój bieg zaczyna w Rodopach Wschodnich na wysokości 755 m n.p.m. przy drodze lokalnej AsenowgradKyrdżali, 1,5 km na zachód od kurortu Pamiczkowo. Do wsi Bojan Botewo płynie na południowy wschód przez głęboką dolinę. Następnie zakręca na wschód do wsi Malewo. Dalej biegnie po płytkich dolinach, zakręcając na północny wschód, a w pobliżu wsi Stojkowo ponownie na wschód, omijając wzgórze Chuchła. Przed miastem Charmanli tworzy wąwóz o długości 10 km. Jest prawym ujściem Maricy, na wysokości 73 m n.p.m., 1,2 km na północ od Charmanli. Rzeka ma 90 km długości, średni przypływ 5,47 m³/s, a maksymalny poziom wody w lutym i marcu oraz powierzchnię dorzecza o wielkości 956 km², co stanowi 1,8% powierzchni dorzecza Maricy.

Do Charmanlijskiej reki uchodzą:

  • prawe dopływy: Djudjukjudere, Lawa reka, Asardere, Kjuprjudere, Dermendżidere, Batakdere (zbiornik Trakiec), Pczełarowska reka (zbiornik Trakiec), Sałamdere, Kjuludere, Byrzej, Sazlija, Jungjurmezdere, Kurudere, Kjumjurłukdere.

Rzeka przepływa przez 8 miejscowości: kolejno Noczewo, Trakiec, Konusz, Wojwodowo, Malewo, Dinewo, Brjagowo, Charmanli.

W górnym biegu rzeki wybudowany jest zbiornik retencyjny Trakiec.

Do 1942 roku rzeka nazywała się Ołudere, do 1945 roku Weliczka.

Zobacz też

Przypisy

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Nazewnictwo geograficzne świata. Europa – część I, Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 57 [dostęp 2013-09-14]  (pol.).

Bibliografia

  • Николай Мичев, Цветко Михайлов, Иван Вапцаров, Светин Кираджиев: Географски речник на България. Sofia: 1980, s. 518.