Charles Watson-Wentworth
Data i miejsce urodzenia | 13 maja 1730 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1782 | ||
Premier Wielkiej Brytanii | |||
Okres | od 13 lipca 1765 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | George Grenville | ||
Następca | Lord Chatham | ||
Premier Wielkiej Brytanii | |||
Okres | od 27 marca 1782 | ||
Poprzednik | Lord North | ||
Następca | Lord Shelburne | ||
Odznaczenia | |||
|
Charles Watson-Wentworth (ur. 13 maja 1730, zm. 1 lipca 1782 w Londynie) – wigowski polityk brytyjski, dwukrotny premier Wielkiej Brytanii. Zgromadził się wokół niego tak zwany „Stary Kadłub Wigów”, w którym znaczną rolę odgrywał Edmund Burke.
Był synem Thomasa Watsona-Wentwortha, 1. markiza Rockingham, i lady Mary Finch, córki 2. hrabiego Nottingham. Wychowywał się w rodzinnym Wentoworth Woodhouse w południowym Yorkshire. Wykształcenie odebrał w Westminster School oraz w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge. W 1746 r. zaciągnął się do armii księcia Cumberland, która tłumiła powstanie jakobitów.
Do 1733 r. pisany jako Czcigodny Charles Watson-Wentworth, od 1733 do 1746 wicehrabia Higham, od 1746 hrabia Malton. Po śmierci ojca w 1750 r. odziedziczył tytuł 2. markiza Rockingham i zasiadł w Izbie Lordów. Był wówczas znany jako wielki amator wyścigów konnych. Nawet kiedy stanął na czele brytyjskiego rządu, nie widział powodu, by w czasie np. ciężkiego kryzysu gabinetowego nie mógł pojechać oglądać ulubionych wyścigów.
Już w 1751 r. został Lord of the Bedchamber króla Jerzego II. W 1761 r. otrzymał Order Podwiązki. Stanowisko na dworze królewskim utracił w 1762 r., po tzw. „masakrze pelhamowskich niewiniątek”. Niedługo potem Rockingham stał się liderem opozycyjnej wobec rządu George’a Grenville’a grupy wigowskich polityków.
Pozbawiony oparcia w parlamencie gabinet Grenville’a upadł w 1765 r. Dzięki namowom księcia Cumberland, król Jerzy III powierzył misję tworzenia rządu Rockinghamowi. Nowy rząd uchylił Stamp Act z 1765 r., który nakładał wyższe podatki na brytyjskie kolonie. Konflikty między członkami gabinetu doprowadziły jednak do jego upadku w 1766 r.
Następne 16 lat Rockingham spędził jako polityk opozycji. Popierał żądania amerykańskich kolonii i krytykował politykę rządu lorda Northa podczas wojny o niepodległość USA. Po upadku gabinetu Northa w 1782 r. Rockingham ponownie został premierem. Na tym stanowisku rozpoczął negocjacje zmierzające do zakończenia wojny ze Stanami Zjednoczonymi. Zmarł jednak po 14 tygodniach urzędowania w lipcu 1782 r.
Nigdy się nie ożenił i nie pozostawił potomstwa. Wszystkie jego tytuły parowskie wygasły wraz z jego śmiercią.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- victorianweb.org
- 1911encyclopedia.org. 1911encyclopedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-27)].
- thepeerage.com
- p
- d
- e
Królestwo Wielkiej Brytanii (1707–1800) |
|
---|---|
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii (1801–1922) |
|
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (od 1922) |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- PWN: 3968232
- Britannica: biography/Charles-Watson-Wentworth-2nd-Marquess-of-Rockingham
- NE.se: charles-watson-wenthworth-rockingham, charles-watson-wentworth
- DSDE: Charles_Wentworth_Rockingham