Charczynka
Kontynent | Europa |
---|---|
Państwo | Polska |
Województwo | |
Lokalizacja | Klikuszowa |
Potok 4 rzędu | |
Źródło | |
Wysokość | ok. 705 m n.p.m. |
Współrzędne | 49°31′12″N 19°57′44″E/49,520000 19,962222 |
Ujście | |
Recypient | Lepietnica |
Miejsce | Klikuszowa |
Wysokość | ok. 635 m n.p.m. |
Współrzędne | 49°29′54″N 19°58′15″E/49,498333 19,970833 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowy Targ | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego |
Charczynka – potok, dopływ Lepietnicy[1]. Jest ciekiem 4 rzędu. Wypływa na wysokości około 705 m na południowo-zachodnich stokach Przełęczy Sieniawskiej oddzielającej Gorce od Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Spływa krętym korytem w kierunku południowo-zachodnim i na wysokości około 635 m uchodzi do Lepietnicy jako jej prawy dopływ[2].
Koryto Charczynki oddziela dwa makroregiony geograficzne: Gorce (po lewej stronie jej biegu) i Beskid Orawsko-Podhalański (po prawej stronie)[3]. Charczynka posiada dwa nazwane dopływy – Kamienny Mostek i Zielony Potok (obydwa lewobrzeżne) oraz kilka bezimiennych[4].
Niemal cała zlewnia Charczynki obejmuje pola uprawne wsi Klikuszowa w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ, jedynie niewielka część górnego biegu kilku jej dopływów to lasy Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Tuż przed ujściem do Lepietnicy na niewielkim odcinku przepływa przez zabudowane tereny Klikuszowej. Wzdłuż koryta potoku poprowadzono drogę oraz linię kolejową nr 99[2].
Charczynka to potok typu nizinnego, o stosunkowo niewielkim spadku i krętym korycie[2].
Przypisy
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 31, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-02-03] .
- ↑ JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-02-03] .