Cetnar – pozaukładowa jednostka masy, używana głównie w dawnej, północnej Europie, o wielkości różnie ustalonej w różnych miejscach, zazwyczaj zbliżonej do ok. 50 kg, choć w Polsce równej od ponad 40 do nawet 80 kg[1].
Używany w XIX-wiecznej Europie cetnar celny wynosił 100 funtów celnych, czyli ok. 50 kg.
Cetnar w Polsce
[edytuj | edytuj kod]W Polsce w XVI-XVII w. cetnar był równy 120-160 funtom[1], czyli 60-80 kg[potrzebny przypis]. Wg Konstytucji 1565 cetnar staropolski = 5 kamieni = 160 funtów = 5120 łutów ≈ 64,8 kg[1]. Cetnar nowopolski (używany w latach 1819–1849) = 4 kamienie = 100 funtów = 1600 uncji = 3200 łutów = 12 800 drachm = 40,55 kg[1]. Cetnar polski nazywany był centnarem. Oprócz cetnara staropolskiego i nowopolskiego rozróżniano jeszcze dwa jego rodzaje: centnar warszawski (160 funtów = 64,8 kilograma) i centnar lwowski (128 funtów = 51,84 kilograma).[potrzebny przypis]
Cetnar angielski
[edytuj | edytuj kod]Cetnar angielski (hundredweight, cwt) to pozaukładowa jednostka masy używana w Anglii. W angielskim układzie jednostek jeden cetnar angielski zdefiniowany jest jako 112 funtów lub 8 kamieni, co odpowiada ok. 50,8023 kg.
20 cetnarów angielskich równa się jednej tonie angielskiej („długa tona”) (2240 funtów brytyjskich = 1016,05 kg).
Skrót cwt pochodzi od słowa weight (masa) i litery C oznaczającej w rzymskim systemie liczbowym 100, ponieważ jeden cetnar to w przybliżeniu sto funtów.[według kogo?]
Cetnar amerykański
[edytuj | edytuj kod]Cetnar amerykański, short hundredweight lub cental: sto funtów, tj. 45,3592 kg.
20 cetnarów amerykańskich równa się jednej tonie amerykańskiej (short ton).
Cetnary niemieckie
[edytuj | edytuj kod]Na terenach krajów niemieckich rozróżniano w przeszłości kilka rodzajów cetnarów:
Po wojnach napoleońskich niektóre kraje niemieckie (Badenia w 1810, Hesja w 1821 oraz Wirtembergia) przyjęły jako miarę cetnara „metrycznego” równego 50,0 kg.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d cetnar, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-07-20] .