Catapulte
 | |
| Historia | |
| Stocznia | stocznia w La Seyne-sur-Mer |
|---|---|
| Położenie stępki | 1901? |
| Wodowanie | 1 kwietnia 1903 |
 Marine nationale | |
| Wejście do służby | wrzesień 1903[1] |
| Wycofanie ze służby | 18 maja 1918 |
| Zatonął | 18 maja 1918 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 298 t |
| Długość | całkowita: 58,2 m |
| Szerokość | 6,4 m |
| Zanurzenie | 3,2 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe 2 maszyny parowe VTE 6300 ind.KM | |
| Prędkość | 28 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo 65 mm 6 dział 47 mm 2 wyrzutni torped 380 mm (2xI) | |
| Załoga | 60 |
Catapulte – francuski niszczyciel z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, typu Arquebuse.
Początkowo służył w 2. Lekkiej Eskadrze na kanale La Manche, następnie skierowany na Morze Śródziemne (wraz z "Bombarde" i "Bélier")[2]. 18 maja 1918 roku zatonął koło przylądka Bon po zderzeniu z brytyjskim statkiem SS "Warrimoo"[2].
Przypisy
Bibliografia
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik (red.): Conway's All The World's Fighting Ships 1860-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979, s. 326. ISBN 978-0-85177-133-5.
- p
- d
- e
Niszczyciele francuskie grupy 300-ton
| typ Durandal |
|
|---|---|
| typ Framée |
|
| typ Rochefortais |
|
| typ Arquebuse |
|
| typ Claymore (350 t) | |
| typ Branlebas (350 t) |
|
