Carlos Filipe Ximenes Belo
biskup tytularny Lorium | |||
Dom Filipe Ximenes Belo (2016) | |||
| |||
Kraj działania | Timor Wschodni | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1948 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | salezjanie | ||
Śluby zakonne | 21 września 1973 | ||
Prezbiterat | 26 lipca 1980 | ||
Nominacja biskupia | 21 marca 1988 | ||
Sakra biskupia | 19 czerwca 1988 | ||
Odznaczenia | |||
Pokojowa Nagroda Nobla | |||
|
Data konsekracji | 19 czerwca 1988 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Francesco Canalini | ||||
Współkonsekratorzy | Francis Xavier Sudartanta Hadisumarta | ||||
|
Carlos Filipe Ximenes Belo SDB (ur. 3 lutego 1948 w Baucau) – timorski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, obrońca praw człowieka, noblista.
Życiorys
Święcenia kapłańskie otrzymał 26 lipca 1980. W marcu 1988 został mianowany administratorem apostolskim Dili, z biskupią stolicą tytularną Lorium (konsekrowany na biskupa 19 czerwca 1988).
Jest aktywnym obrońcą praw człowieka, kreatorem życia katolickiego i edukacyjnego Timoru Wschodniego (założyciel szkół średnich, seminariów, sierocińców). Po aneksji Timoru przez Indonezję był jednym z pierwszych obrońców jego mieszkańców, prowadził ciągłą akcję informowania o prześladowaniach ludności cywilnej; po masakrze demonstracji pokojowej w Dili (1991) przeprowadził skuteczną kampanię na rzecz reform w armii indonezyjskiej, doprowadzając m.in. do dymisji dwóch wysoko postawionych generałów. Reprezentował linię biernego oporu, m.in. jako autor listu otwartego z 1994, w którym zaproponował ograniczenie liczebności armii indonezyjskiej na terenie Timoru Wschodniego, rozszerzenie praw obywatelskich dla Timorczyków oraz przeprowadzenie referendum w sprawie odzyskania niepodległości. Przeżył dwa zamachy na życie (1989, 1991).
W 1996 otrzymał za swoje starania pokojową nagrodę Nobla (wraz z nim został wyróżniony Jose Ramos-Horta)[1]. W 1999, po głosowaniu Timorczyków za niepodległością, został na krótko zmuszony do opuszczenia kraju (zniszczono m.in. jego dom oraz zakładane przez niego kościoły) – powrócił po miesiącu. W listopadzie 2002 zrezygnował z funkcji administratora apostolskiego Dili (zastąpił go bp Basilio do Nascimento)[2].
Przypisy
- p
- d
- e
- PWN: 3875826
- Britannica: biography/Carlos-Filipe-Ximenes-Belo
- БРЭ: 3918646
- NE.se: carlos-filipe-ximenes-belo
- SNL: Carlos_Felipe_Ximenes_Belo
- VLE: carlos-filipe-ximenes-belo
- Catalana: 0245095
- DSDE: Carlos_Filipe_Ximenes_Belo
- Hrvatska enciklopedija: 69336