Calonarius sodagnitus

Calonarius sodagnitus

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	Calonarius
Gatunek	Calonarius sodagnitus
Nazwa systematyczna
Calonarius sodagnitus (Rob. Henry) Niskanen & Liimat Fungal Diversity: 10.1007/s13225-022-00499-9, [47] (2022)
Multimedia w Wikimedia Commons

Calonarius sodagnitus (Rob. Henry) Niskanen & Liimat. – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calonarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1935 r. Robert Henry nadając mu nazwę Cortinarius sodagnitus. Obecną nazwę nadali mu Tuula Niskanen i Kare Liimatainen w 2022 r.^[1] Synonimy:

• Cortinarius provencalis M.M. Moser 1997
• Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935
• Cortinarius sodagnitus var. mediocris Bidaud & Reumaux 1993
• Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935 var. sodagnitus
• Phlegmacium sodagnitum (Rob. Henry) M.M. Moser 1960
• Phlegmacium sodagnitum (Rob. Henry) M.M. Moser 1953^[2].

Kapelusz

Średnica 4–8 cm, za młodu wypukły, potem łukowaty. Powierzchnia w stanie suchym jedwabista, w stanie wilgotnym śliska, lepka i błyszcząca. Barwa początkowo fioletowa, potem fioletoworóżowa, w końcu rdzawa^[3].

Blaszki

Dość gęste, długie fioletowe lub fioletowo różowe, później rdzewiejące^[3].

Trzon

Wysokość 4–9 cm, grubość 1–1,5 cm, walcowaty, w podstawie z bulwą o średnicy do 3 cm. Drobnowłóknisty, początkowo fioletowy, potem liliowy, w końcu rdzawy^[3].

Miąższ

O barwie od białawej do niebieskawej. Zapach słaby, smak gorzki (zwłaszcza pod skórką kapelusza). Pod wpływem KOH barwi się na czerwonawo^[3].

Zarodniki

Elipsoidalne lub migdałowate, umiarkowanie brodawkowane, o rozmiarach 9–11 × 5–6 μm^[3].

Znane są nieliczne jego stanowiska tylko w niektórych krajach Europy i dwa w Ameryce Północnej^[4]. W Polsce gatunek nowy. Po raz pierwszy jego stanowiska podali Ławrynowicz i inni w 2009 r.^[5]

Rzadko spotykany w ciepłych lasach liściastych na glebach wapiennych. Od sierpnia do października^[3].