Brunon Lechowski
Bruno Lechowski (ok. 1924) | |||
Imię i nazwisko | Brunon Bronisław Lechowski | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 kwietnia 1887 | ||
Data i miejsce śmierci | 16 października 1941 | ||
Narodowość | polska | ||
Alma Mater | |||
Dziedzina sztuki | malarstwo, scenografia | ||
Epoka | modernizm | ||
|
Brunon Bronisław Lechowski (ur. 4 kwietnia 1887 w Warszawie, zm. 16 października 1941 w Rio de Janeiro) – polski malarz i scenograf.
Życiorys
Początkowo uczył się gry na skrzypcach, ale ostatecznie podjął studia w kijowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Naukę malarstwa kontynuował w Akademii w Petersburgu[1], w Warszawie i Paryżu[2]. Po powrocie do Warszawy, został wykładowcą w Szkole Sztuk Pięknych.
Od ok. 1911 wystawiał swoje obrazy w Petersburgu, Krakowie, Warszawie – m.in. w Salonie Artystycznym Feliksa Richlinga i Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Był autorem scenografii do przedstawień teatralnych i filmów[2][3]. Współpracował m.in. z kijowskim Teatrem Studya Stanisławy Wysockiej (sezon 1916/1917), teatrem łódzkim (sezon 1918/1919) oraz warszawskimi teatrami Reduta (sezony 1919/1920 i 1920/1921) i Stołecznym (sezon 1919/1920)[3]. Zaprojektował dekoracje do polskich filmów Lokaj (1919), Blanc et noir (1919), Za trzy spojrzenia (1922) i Krzyk w nocy (1922)[2][3].
Jesienią 1924 ogłoszono, że zawarł zakład o 300 tys. zł., że odbędzie podróż dookoła świata utrzymując się po drodze samodzielnie oraz że w tym czasie będzie komunikować się wyłącznie w języku polskim[4]. Po wyruszeniu odwiedził wiele krajów, ostatecznie osiadł na stałe w Brazylii[1][2]. W 1931 na krótko powrócił do Polski, gdzie prezentował swoją twórczość powstałą na obczyźnie. Resztę życia spędził w Rio de Janeiro[1]. Od 1931 należał do Nucleo Bernardelli, grupy artystycznej założonej przez malarzy modernistów.
Twórczość
Jego twórczość wyróżniała interesująca kolorystyka. Malował najczęściej obrazy o tematyce fantastycznej, jednak sławę zyskał jako pejzażysta[2][3].
Galeria
- Pinheiro, lata 20. XX w.
- Paisagem com Árvores, 1925
- Praia de Copacabana, 1936
- Rio de Janeiro, Capital da Beleza, 1939
- Vaso com flores, przed 1941
Przypisy
Bibliografia
- FredericoF. Morais FredericoF., Núcleo Bernardelli-Arte Brasileira nos Anos 30 e 40, Rio de Janeiro: Pinakotheke, 1982 (port.).
- LauroL. Cavalcanti LauroL., Quando o Brasil era moderno: artes plásticas no Rio de Janeiro 1905-1960, Rio de Janeiro: Aeroplano, 2001 (port.).
- ETP: 78108