Bonifacy Kozłowski
Data urodzenia | 9 lipca 1934 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 2020 |
Zawód, zajęcie | choreograf |
Narodowość | polska |
Bonifacy Kozłowski (ur. 9 lipca 1934 w Koźniewie, zm. 12 grudnia 2020 w Pułtusku) – polski choreograf, pedagog kultury, kierownik zespołów ludowych.
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Był synem Władysława i Józefy z Orłowskich. Skończył szkołę podstawową w Gąseczce, w 1953 Liceum Pedagogiczne w Ciechanowie, a następnie studia choreograficzne w Warszawie (1963) i pedagogikę kultury na Uniwersytecie Warszawskim (1981)[1].
W latach 1953–1959 był kierownikiem szkole podstawowej w Kałęczynie, w latach 1959–1963 w Koźniewie. Następnie pracował jako kierownik Powiatowego Domu Kultury w Pułtusku (1963–1981) i Powiatowego Oddziału PTTK w Pułtusku (1968–1971). Był kierownikiem zajęć pozalekcyjnych w Zespole Szkół Zawodowych w Makowie Mazowieckim (1971–1979) i Zespole Szkół w Golądkowie (1979–2004)[1].
Założył i kierował wieloma zespołami folklorystycznymi, najpierw w szkole podstawowej w Koźniewie i jednostce wojskowej w Ciechanowie. Następnie kierował zespołami pieśni i tańca: „Kurpie Białe” w Obrytem, „Kurpie Gocie” w Gładczynie, „Kaniewiacy” w Karniewie, „Makowianie” i „Ziemia Makowska” w Makowie Mazowieckim, „Puszcza Biała – Cepelia” i „Dzieci Puszczy Białej” w Pułtusku. Był ich założycielem, reżyserem i choreografem. Występował z nimi na festiwalach folklorystycznych w Polsce i za granicą[1].
Badał tradycje muzyczne i taneczne kurpiowskiej Puszczy Białej, co zaowocowało wydaną w 2004 książką Folklor muzyczny i taneczny Puszczy Białej. Pieśni i tańce, widowisko weselne, obrzędy i zwyczaje. Zebrał w niej ponad 120 pieśni zalotnych, miłosnych, obrzędowych, opis i układy choreograficzne 12 tańców oraz scenariusz wesela z Puszczy Białej[2][3]. Nagrał ponad 70 utworów z Puszczy Białej i niewielkim nakładem wydał płytę[1].
Był żonaty z Jadwigą z Wiśniewskich, nauczycielką, z którą miał córkę Iwonę i syna Cezarego[1].
Został pochowany na cmentarzu św. Krzyża w Pułtusku[4].
Nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaka „Za zasługi dla województwa warszawskiego”
- Odznaka „Za zasługi dla województwa ostrołęckiego”
- Odznaka „Za zasługi dla województwa ciechanowskiego”
- nagrody Ministra Kultury i Sztuki, Ministra Rolnictwa, Wojewody Ostrołęckiego, Wojewody Ciechanowskiego[5]
- z Zespołem Pieśni i Tańca „Puszcza Biała – Cepelia” w 1996 dostał Nagrodę Oskara Kolberga[1]
- Kurpik 2014 – Nagroda Prezesa Związku Kurpiów – w kategorii Muzyka i taniec[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Maria WeronikaM.W. Kmoch Maria WeronikaM.W., Kozłowski Bonifacy (1934–2020), [w:] Adam MichałA.M. Mickiewicz i inni red., Ziemia wyszkowska i Puszcza Biała – „kto był kim”, Wydanie I, Wyszków: Edytor s.c. Elżbieta K. Borzymek i wspólnicy : na zlecenie: Stowarzyszenia Przyjaciół Wyszkowa, Puszczy Białej i Kamienieckiej, 2021, s. 176, ISBN 978-83-60646-49-6 [dostęp 2023-10-05] .
- ↑ A.A. Kwiatkowski A.A., Nie żyje Bonifacy Kozłowski [online], Urząd Miejski w Pułtusku, 14 grudnia 2020 [dostęp 2023-10-05] (pol.).
- ↑ Odszedł Bonifacy Kozłowski [online], pultusk24.pl, 14 grudnia 2020 [dostęp 2023-10-05] (pol.).
- ↑ Nekrolog Bonifacy KOZŁOWSKI [online], wpu24.pl [dostęp 2023-10-05] (pol.).
- ↑ StanisławS. Pajka StanisławS., Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny, Kadzidło 2008, s. 505 .
- ↑ Dotychczasowi laureaci Kurpików (z lat 2001–2019) [online], www.zwiazekkurpiow.pl [dostęp 2022-03-27] .