Blaszka krańcowa

Blaszka krańcowa (łac. lamina terminalis) – w anatomii człowieka struktura zaliczana do kresomózgowia. Ma postać mniej więcej pionowo rozpiętego pasma istoty białej. Położona jest między blaszką dziobową i skrzyżowaniem wzrokowym. Za nią znajduje się spoidło dziobowe. Jest jedną ze struktur tworzących przednią ścianę komory trzeciej[1][2]. Ma powierzchnię przednią i tylną. Ta pierwsza graniczy ze zbiornikiem jamy podpajęczynówkowej, druga natomiast, odgraniczająca komorę trzecią, pokryta jest wyściółką[1]. Blaszka krańcowa dostarcza do podwzgórza informacji dotyczących regulacji ciśnienia i objętości krwi.

Przypisy

  1. a b AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 295, ISBN 978-83-200-4203-0 .
  2. Bogusław K.B.K. Gołąb Bogusław K.B.K., KazimierzK. Jędrzejewski KazimierzK., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego, wyd. V uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 62, ISBN 83-200-2901-5 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
przodomózgowie
kresomózgowie
międzymózgowie
śródmózgowie
tyłomózgowie
tyłomózgowie wtórne
rdzeniomózgowie