Binjamin Minc
Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1903 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 30 maja 1961 | ||
Minister usług pocztowych w VII rządzie Ben Guriona | |||
Okres | od 17 lipca 1960 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | Elijjahu Sason | ||
Poseł do Knesetu | |||
Okres | od 14 lutego 1949 | ||
Przynależność polityczna | Zjednoczony Front Religijny, Po’alej Agudat Jisra’el, Religijny Front Tory | ||
|
Binjamin Minc (hebr.: בנימין מינץ, ang.: Binyamin Mintz, Benjamin Mintz, ur. 12 stycznia 1903 w Łodzi, zm. 30 maja 1961)[1] – izraelski polityk, w latach 1960–1961 minister usług pocztowych, w latach 1949–1961 poseł do Knesetu z list Zjednoczonego Frontu Religijnego, Po’alej Agudat Jisra’el i Religijnego Frontu Tory[1].
W wyborach parlamentarnych w 1949 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu[1]. Zasiadał w Knesetach I, II, III i IV kadencji. Zmarł 30 maja 1961[1] podczas pełnienia funkcji posła i ministra, mandat poselski objął po nim Szelomo-Ja’akow Gross[2].
Przypisy
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Premier | |
---|---|
Ministrowie |
|
Wiceministrowie2 |
- 1 – od pierwszych dni działania rządu