Balionycterini
| Balionycterini | |||
| Almeida, Giannini, DeSalle & Simmmons, 2009[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – skrzydłoplamek karłowaty (Balionycteris maculata) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Rząd | nietoperze | ||
| Podrząd | rudawkokształtne | ||
| Rodzina | rudawkowate | ||
| Podrodzina | Cynopterinae | ||
| Plemię | Balionycterini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Balionycteris Matschie, 1899 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
Balionycterini – plemię ssaków z podrodziny Cynopterinae z obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Zasięg występowania
Plemię obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji[2].
Podział systematyczny
Do plemienia należą następujące rodzaje[3][2][4]:
- Dyacopterus K. Andersen, 1912 – dajakolot
- Sphaerias G.S. Miller, 1906 – kulecznik – jedynym przedstawicielem jest Sphaerias blanfordi (O. Thomas, 1891) – kulecznik górski
- Balionycteris Matschie, 1899 – skrzydłoplamek
- Aethalops O. Thomas, 1923 – owocnik
- Thoopterus Matschie, 1899 – bystrolot
- Alionycteris Kock, 1969 – owocożerek – jedynym przedstawicielem jest Alionycteris paucidentata Kock, 1969 – owocożerek gołonosy
- Haplonycteris B. Lawrence, 1939 – długopalczyk – jedynym przedstawicielem jest Haplonycteris fischeri B. Lawrence, 1939 – długopalczyk filipiński
- Otopteropus Kock, 1969 – luzańczyk – jedynym przedstawicielem jest Otopteropus cartilagonodus Kock, 1969 – luzańczyk dżunglowy
- Latidens Thonglongya, 1972 – tamilolot – jedynym przedstawicielem jest Latidens salimalii Thonglongya, 1972 – tamilolot jaskiniowy
- Chironax K. Andersen, 1912 – czapecznik
- Penthetor K. Andersen, 1912 – psolotek – jedynym przedstawicielem jest Penthetor lucasi (Dobson, 1880) – psolotek ciemny
Przypisy
- ↑ F. Almeida, N.P. Giannini, R. DeSalle & N.B. Simmons. The phylogenetic relationships of cynopterine fruit bats (Chiroptera: Pteropodidae: Cynopterinae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 53, s. 772, 2009. DOI: 10.1016/j.ympev.2009.07.035. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 90–92. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-26]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 88–114. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
