Alfred Poznański

Alfred Poznański

Data i miejsce urodzenia	1883 Łódź, Królestwo Kongresowe
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1934 Paryż, Francja
Zawód, zajęcie	komediopisarz
Rodzice	Ignacy Poznański i Bela Tykociner
Krewni i powinowaci	rodzeństwo: Maurycy Ignacy, Felicja stryjowie: Maurycy, Karol, Herman

Alfred "Savoir" Poznański (ur. 23 stycznia 1883 w Łodzi, zm. 26 czerwca 1934 w Paryżu) – francuski komediopisarz, syn Ignacego Poznańskiego oraz wnuk Izraela Poznańskiego. Jego bratem był przemysłowiec oraz wydawca Maurycy Ignacy Poznański.

Życiorys

Ignacy początkowo pobierał nauki w domu, pod kierunkiem prywatnych nauczycieli, a następnie w miejskim gimnazjum w Łodzi, które ukończył w 1900 roku. Na studia wyjechał do Montpellier, gdzie studiował prawo. Po otrzymaniu dyplomu, przeprowadził się na stałe do Paryża. Tam poświęcił się pisaniu komedii, które tworzył w języku francuskim. Pomimo stałego pobytu we Francji, często przyjeżdżał do Łodzi i nigdy nie zerwał kontaktu z krajem^[1][2][3].

W 1906 roku odbył się debiut sceniczny Alfreda Poznańskiego, którym było wystawienie sztuki Le troisième couvert (pol. Trzecie nakrycie). Z czasem jego twórczość zdobywała na popularności, chociaż nie przez wszystkich krytyków była ceniona^[2]. W ciągu całego życia komediopisarza wystawiono ok. 30 jego utworów, w tym jeden z nich – Banco! – zekranizowało studio Paramount Pictures pod tytułem Lost: A Wife (1925)^[4]. Niektóre sztuki doczekały się również premier w polskich teatrach^[1].

Był współzałożycielem i jednym z redaktorów tygodnika Marianne^[2].

W czasie I wojny światowej walczył we francuskim lotnictwie, gdzie został odznaczony Legią Honorową^[2].

Przypisy