Aleksandyr Stalijski (1924–2004)

Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Aleksandyr Stalijski młodszy (bułg. Александър Сталийски; ur. 1924^{[potrzebny przypis]}, zm. 13 stycznia 2004 w Sofii) – bułgarski polityk, prawnik.

Studiował prawo na Uniwersytecie w Sofii i od 1947 pracował jako adwokat. Rok wcześniej związał się z Partią Demokratyczną, której działalność została w 1947 zakazana; był prześladowany przez kolejne 16 lat, spędził je w więzieniu, areszcie domowym lub na robotach przymusowych. Po 1963 powrócił do zawodu prawnika.

Zaangażował się ponownie w działalność polityczną po upadku ustroju komunistycznego w 1989; wstąpił do Związku Sił Demokratycznych, z jego ramienia został wybrany do parlamentu w 1991. W okresie od maja do grudnia 1992 był ministrem obrony w mniejszościowym rządzie sił antykomunistycznych.

Jego ojciec, także Aleksandyr Stalijski (starszy), był ministrem sprawiedliwości w rządzie Iwana Bagrianowa od czerwca do września 1944; został stracony przez komunistów.