Aleksandar Alagović
|
Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1760[a] Malženice |
Data i miejsce śmierci | 18 marca 1837 Zagrzeb |
Biskup zagrzebski |
Okres sprawowania | 1829–1837 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Diakonat | 26 maja 1783 |
Prezbiterat | 27 grudnia 1784 |
Nominacja biskupia | 15 marca 1830 |
Sakra biskupia | 30 maja 1830 |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 30 maja 1830 |
Konsekrator | Péter Klobusiczky |
Współkonsekratorzy | József Vurum, Pál Mátyás Szutsits |
Konsekrowani biskupi | Josip Kuković | 1834 | |
Aleksandar Alagović (ur. 30 grudnia 1760[a] w Malženicach, zm. 18 marca 1837 w Zagrzebiu) – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, biskup zagrzebski.
Biografia
Pochodził z chorwackiej rodziny szlacheckiej ze Slawonii, która zbiegła na Słowację przed Turkami. Studiował filozofię w Nitrze oraz teologię w Peszcie i w Pożoniu. 26 maja 1783 otrzymał święcenia diakonatu, a 27 grudnia 1784 prezbiteriatu. W 1788 był dyrektorem seminarium w Peszcie. W tym samym roku został sekretarzem biskupa Nitry Antona II de Révaja. Od 1790 profesor teologii w Nitrze. Po 1792 został proboszczem w Pożoniu. Od 1809 dyrektor seminarium w Peszcie.
23 października 1829 wybrany biskupem zagrzebskim przez cesarza Franciszka II Habsburga, co zatwierdził 15 marca 1830 papież Pius VIII. 30 maja 1830 przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa kalocskiego Pétera Klobusiczky. Współkonsekratorami byli biskup nitrzański József Vurum oraz biskup Székesfehérváru Pál Mátyás Szutsits.
Na biskupstwie zmodernizował administrację diecezjalną i dbał o poprawę pracy duszpasterskiej. Wspierał chorwackie odrodzenie narodowe będąc wieloletnim mecenasem chorwackich towarzystw muzycznych, literackich i ludowych. Jeden z założycieli Chorwackiego Instytutu Muzycznego. Zbudował seminarium i pałac biskupi.
Uwagi
Bibliografia
- Aleksandar Alagović [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-05-15] (ang.).
- Bishop Aleksandar Alagović. GCatholic. [dostęp 2019-05-15]. (ang.).
- Alagović, Aleksandar. Enciklopedija.hr. [dostęp 2019-05-15]. (chorw.).
- Aleksandar Alagović (1829. – 1837.). Archidiecezja zagrzebska. [dostęp 2019-05-15]. (chorw.).
Biskupi | - Duh Hahót (1093)
- Sigismund (1102)
- Manases (1103–1113)
- Francika (1116–1131)
- Macilin (1131–1140)
- Verblen (1142–1155)
- Gotšald (1156–1161)
- Bernald z Karalonii (1162–1172)
- Prodan (1172–1185)
- Ugrin (1185–1188)
- Dominik (1193–1205)
- Gothard (1205–1214)
- Stjepan I (1215–1225)
- Stjepan II Babonić (1225–1247)
- Philipp (1248–1262)
- Farkazij (1263)
- Timotej (1263–1287)
- Anton I (1287)
- Iwan I (1288–1295)
- Mihalj (1295–1303)
- Augustyn Kažotić (1303–1322)
- Giacomo de Corvo (1322–1326)
- Ladislav von Kabola (1326–1343)
- Jakob von Piacenze (1343–1348)
- Dionizije Lacković (1349)
- Nikola I (1350–1356)
- Stjepan III Kaniški (1356–1375)
- Demitrij (1376–1378)
- Pavao Horvat (1379–1386)
- Ivan Smilo Bohemus (1386–1394)
- Ivan Šipuški (1394–1398)
- Eberhard Alben (1397–1406)
- Andreas Scolari (1406–1409)
- Eberhard Alben (1410–1420)
- Johannes Albeni (Ivan Alben) (1421–1433)
- Ivan (ok. 1437)
- Abel Kristoforov (1438)
- Benedikt de Zolio (1440–1454)
- Toma de Debrenthe (Tamás Debrenthey) (1454–1464)
- Demetrij Čupor Moslavački (1465–1466)
- Osvald Thuz (1466–1499)
- Luka Baratin de Segedino (1500–1510)
- Tamás Bakócz (Toma Bakač Erdödy) (1511)
- Ivan Bakač Erdödy (1511–1518)
- Šimun Erdödy (1519–1543)
- Nikolaus Olaho (Nikola Olah) (1543–1548)
- Wolfang Vuk de Gyula (1548–1550)
- Pavao Gregorijanec (1550–1557)
- Matija Bruman (1558–1563)
- Juraj Drašković (1564–1578)
- Ivan Kranjčić Moslavački (1578–1584)
- Petar Herešinec (1585–1588)
- Gašpar Stankovački (1588–1596)
- Nikola Zelnicaj Stepanić (1598–1602)
- Šimun Bratulić (1603–1611)
- Petar Domitrović (1611–1628)
- Franjo Ergelski Hasanović (1628–1637)
- Benedikt Vinković (1637–1642)
- Martin Bogdan (1643–1647)
- Petar Petretić (1648–1667)
- Martin Borković (1667–1687)
- Aleksandar Ignacije Mikulić Brokunovečki (1688–1694)
- Stjepan Seliščević (1694–1703)
- Martin Brajković (1703–1708)
- Mirko Eszterházy (1708–1722)
- Juraj Branjug (1723–1748)
- Franjo Klobusiczky (1748–1751)
- Franjo Thauszy (1752–1769)
- Ivan Krstitelj Paxy (1770–1772)
- Josip Galjuf (Galyuff) (1772–1786)
- Maksimilijan Vrhovac (1788–1827)
- Aleksandar Alagović (1829–1837)
- Juraj Haulík Váralyai (1837–1852)
|
---|
Arcybiskupi | |
---|