Śledziennica naprzeciwlistna
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | Saxifraganae | ||
Rząd | skalnicowce | ||
Rodzina | skalnicowate | ||
Rodzaj | śledziennica | ||
Gatunek | śledziennica naprzeciwlistna | ||
Nazwa systematyczna | |||
Chrysosplenium oppositifolium L. Sp. Pl. 1: 398. 1753 | |||
|
Śledziennica naprzeciwlistna (Chrysosplenium oppositifolium L.) – gatunek rośliny z rodziny skalnicowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w Europie[3]. W Polsce rośnie tylko na Dolnym Śląsku i Pomorzu Zachodnim[4].
Morfologia
- Łodyga
- Do 15 cm wysokości.
- Liście
- Miękkie i delikatne, karbowane, z wierzchu rzadko owłosione, sinawe od spodu, w nasadzie klinowate lub ucięte. Ogonek liściowy długości 2-7,5 mm. Blaszka długości 3-10 mm. Liście łodygowe naprzeciwległe.
- Kwiaty
- Bez płatków. Działki kielicha 4, żółte. Pręcików 8. Słupek z dwiema szyjkami[5].
- Owoc
- Jednokomorowa torebka pękająca dwuklapowo.
Biologia i ekologia
Bylina. Rośnie w śródleśnych źródliskach. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Tworzy swój własny zespół Chrysosplenietum oppositifolii, dla którego jest gatunkiem charakterystycznym[6].
Zagrożenia i ochrona
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[7] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię NT (bliski zagrożenia)[8].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Mapa rozmieszczenia gatunku na Den virtuella floran [dostęp 2013-11-26].
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- SNL: kystmaigull