Łajka wschodniosyberyjska
 Łajka wschodniosyberyjska – dorosła suka | |||
| Inne nazwy | |||
|---|---|---|---|
| Kraj patronacki | Rosja | ||
| Kraj pochodzenia | Rosja[1] | ||
| Wymiary | |||
| Wysokość | psy: 55-65 cm, suki: 53-63 cm | ||
| Klasyfikacja | |||
| FCI | Grupa V, Sekcja 2, | ||
| |||
Łajka wschodniosyberyjska (ros. Восточносибиpская лайка) to jedna z ras psów zaliczana do szpiców myśliwskich. Jest to największa i najcięższa z łajek, pochodząca z dalekiego wschodu Rosji. Podlega próbom pracy[1].
Budowa
Pies nieco powyżej średniej wielkości, o wysokości w kłębie 53-65cm i sylwetce zbliżonej do nieco wydłużonego prostokąta. Indeks (długość tułowia / wysokość w kłębie x 100) dla psów 104-108, dla suk 106-110. U psów kłąb wyniesiony jest o około 1-2 cm ponad krzyż, u suk wyniesienie kłębu do 1 cm.
Głowa
Głowa w widoku z góry ma kształt umiarkowanie ostrego klina. Mózgoczaszka szeroka, z lekko zaokrągloną potylicą i wyraźnie zaznaczoną guzowatością potyliczną. stop łagodny, linia grzbietu nosa równoległa do linii mózgoczaszki. Wargi suche i szczelnie przylegające. Nos w kolorze czarnym, u psów o jasnym umaszczeniu dopuszczalny jasnobrązowy kolor nosa. Oczy nieduże, owalne, skośnie osadzone, koloru piwnego lub ciemnopiwnego. Uszy stojące, w kształcie szpiczastego lub lekko stępionego trójkąta, niezbyt wysoko osadzone, ruchliwe.
Tułów
Grzbiet prosty, szeroki i muskularny, o lekkim nachyleniu w kierunku ogona. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, sięgająca do łokci i poniżej. Brzuch nieznacznie podciągnięty.
Szata i umaszczenie
Umaszczenie jest bardzo różnorodne. Może być zarówno jednolite koloru szarego, jak i szare z białym znakowaniem, rude w różnych odcieniach, łaciate lub całkowicie białe.
Historia rasy
Rasa wywodzi się od psów myśliwskich występujących na rozległym terytorium wschodniej Syberii, w rejonie rzeki Amur, na wschód od Jeziora Bajkał, w okolicach Irkucka.
Zobacz też
- łajka (typ psa)
- łajka karelo-fińska
- łajka jakucka
- łajka rosyjsko-europejska
- łajka zachodniosyberyjska
Przypisy
Bibliografia
- Vladimir Beregovoy, "Hunting Laika Breeds of Russia", Crystal Dreams Publication, 2003, (ISBN 1-59146-037-9).
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Edward Frankiewicz, "Szpice myśliwskie", Wydawnictwa Akcydensowe, Warszawa 1988.
Linki zewnętrzne
- Zooclub.ru – szczegółowy opis i historia rasy – strona internetowa w języku rosyjskim
- SNL: østsibirsk_laika
