Dineutus

Dineutus
Dineutus australis
Nomenklatur
Dineutus
W.S. MacLeay, 1825
Populærnavn
virvlere
Klassifikasjon
RikeDyr
RekkeLeddyr
KlasseInsekter
OrdenBiller
UnderordenAdephaga
FamilieVirvlere
Økologi
Antall arter: ca. 100
Habitat: i vann, de voksne i vannoverflaten
Utbredelse: alle verdensdeler
Inndelt i

Dineutus er en slekt av biller i underordenen Adephaga, familien virvlere (Gyrinidae). De har todelte fasettøyne, den ene delen er tilpasset å se i vann, den andre til å se i luft. Når farer dukker opp kan de både dykke og gjøre hopp over vannoverflaten.

Utseende

Middelsstore (9-15 millimeter), som oftest blankt svarte virvlere, kan ha noe metallisk glans. De er store til virvlere i være. Kroppen er utpreget strømlinjeformet og noe flatt hvelvet. Hodet er mer eller mindre spadeformet med en skarp fremkant. Fasettøynene er delt i to vidt skilte deler, en øvre del til å se over vannoverflaten og en nedre del til å se under den. Antennene er ganske korte og sylindriske. Kroppen er helt glatt. Frambeina er utformet som gripebein mens mellom- og bakbeina er utformet til flate årer. Disse er så korte at man gjerne overser dem og de raskt svømmende billene kan virke beinløse.

Levevis

Virvlene er rovdyr og spiser insekter som faller ned på vannoverflaten. Disse billene opptrer gjerne i grupper som svømmer rundt på vannoverflaten, og kan minne om radiobiler i et tivoli. Dersom de blir truet dykker de og gjemmer seg nær bunnen. Om en virvler blir fanget, skiller den ut et illeluktende stoff. Dette gjør billen usmakelig for rovdyr og virker også som et alarmstoff overfor andre virvlere.

Utbredelse

Slekten er utbredt i Amerika, Afrika, Asia og Australia, mest i tropiske områder.

Systematisk inndeling

Treliste
  • Ordenen biller, Coleoptera
    • Underordenen Adephaga
      • Familien virvlere, Gyrinidae Latreille, 1810
        • Underfamilien Gyrininae Latreille, 1810
          • Stammen Enhydrini Régimbart, 1882 (parafyletisk?)
            • Slekten Dineutus MacLeay, 1825

Liste over artene

  • Dineutus abyssinicus Régimbart, 1883
  • Dineutus aegyptiacus (Dejean, 1836)
  • Dineutus aereus (Klug in Ehrenberg, 1834)
  • Dineutus amazonicus Hatch, 1930
  • Dineutus americanus (Linnaeus, 1767)
  • Dineutus analis Régimbart, 1883
  • Dineutus angustus LeConte, 1878
  • Dineutus arabicus Régimbart, 1907
  • Dineutus archboldianus Ochs, 1955
  • Dineutus assimilis Kirby, 1837
  • Dineutus australis (Fabricius, 1775)
  • Dineutus bechynei Ochs, 1958
  • Dineutus brevis (Sturm, 1843)
  • Dineutus buergersi Ochs, 1955
  • Dineutus bufo Brinck, 1976
  • Dineutus carolinus LeConte, 1868
  • Dineutus cephalotes (Dejean, 1833)
  • Dineutus chalybaeus Zimmermann, 1924
  • Dineutus choiseulicola Brinck, 1976
  • Dineutus ciliatus Forsberg, 1821
  • Dineutus comma (Thunberg, 1781)
  • Dineutus congolensis Ochs, 1937
  • Dineutus cribratus Régimbart, 1886
  • Dineutus cristobalensis Brinck, 1976
  • Dineutus discolor Aubé, 1838
  • Dineutus dispar Ochs, 1954
  • Dineutus dispersus Brinck, 1976
  • Dineutus dunkeri Zimmermann, 1920
  • Dineutus eccentricus Mouchamps, 1956
  • Dineutus emarginatus (Say, 1823)
  • Dineutus fairmairei Régimbart, 1883
  • Dineutus fauveli Régimbart, 1884
  • Dineutus freyi Ochs, 1954
  • Dineutus gondaricus Reiche, 1847
  • Dineutus gouldi Hope, 1842
  • Dineutus grandis (Klug in Ehrenberg, 1834)
  • Dineutus grossus (Modeer, 1776)
  • Dineutus helleri Ochs, 1925
  • Dineutus heterandrus Ochs, 1937
  • Dineutus heurni Zimmermann, 1924
  • Dineutus himalayensis Guignot, 1945
  • Dineutus hornii Roberts, 1895
  • Dineutus impiger Guignot, 1947
  • Dineutus indicans Walker, 1858
  • Dineutus indicus Aubé, 1838
  • Dineutus indus (Fabricius, 1798)
  • Dineutus insignis Heer, 1862
  • Dineutus iridescens Kirsch, 1865
  • Dineutus jikeli Schaufuss, 1890
  • Dineutus kuntzeni Ochs, 1924
  • Dineutus lateristriatus (Sturm, 1843)
  • Dineutus lethicus Guignot, 1957
  • Dineutus longimanus Olivier, 1795
  • Dineutus longiventris Heer, 1862
  • Dineutus loriae Régimbart, 1899
  • Dineutus macrochirus Régimbart, 1899
  • Dineutus major (Dejean, 1833)
  • Dineutus mellyi Régimbart, 1883
  • Dineutus mesosternalis Régimbart, 1907
  • Dineutus metallicus (Dejean, 1833)
  • Dineutus micans (Fabricius, 1792)
  • Dineutus mucronatus (Sturm, 1843)
  • Dineutus neobritannicus Ochs, 1925
  • Dineutus neoguineensis Régimbart, 1892
  • Dineutus neohollandicus Ochs, 1926
  • Dineutus nigrior Roberts, 1895
  • Dineutus orientalis (Modeer, 1776)
  • Dineutus pagdeni Ochs, 1937
  • Dineutus pauliani Guignot, 1942
  • Dineutus pectoralis Régimbart, 1882
  • Dineutus picipes Waterhouse, 1876
  • Dineutus politus Macleay, 1825
  • Dineutus productus Roberts, 1895
  • Dineutus proximus (Dejean, 1836)
  • Dineutus proximus Aubé, 1838
  • Dineutus punctatus Aubé, 1838
  • Dineutus punctulatus (Dejean, 1833)
  • Dineutus regimbarti Régimbart, 1882
  • Dineutus ritsemae Régimbart, 1882
  • Dineutus robertsi Leng, 1911
  • Dineutus rossi Ochs, 1933
  • Dineutus rufipes (Dejean, 1833)
  • Dineutus serrulatus LeConte, 1868
  • Dineutus sharpi Régimbart, 1883
  • Dineutus shorti Gustafson and Sites, 2016[1]
  • Dineutus simmondsi Ochs, 1927
  • Dineutus sinensis Feng, 1935
  • Dineutus sinuaticollis Zimmermann, 1924
  • Dineutus sinuosipennis Laporte de Castelnau, 1840
  • Dineutus solitarius Aubé, 1838
  • Dineutus spinosus Fabricius, 1781
  • Dineutus staudingeri Ochs, 1924
  • Dineutus striatus Zimmermann, 1916
  • Dineutus sublineatus (Chevrolat, 1833)
  • Dineutus subspinosus (Klug in Ehrenberg, 1834)
  • Dineutus sumbaensis (Ochs, 1953)
  • Dineutus tetracanthus Régimbart, 1917
  • Dineutus truncatus Sharp, 1873
  • Dineutus unicolor Ochs, 1960
  • Dineutus unidentatus Aubé, 1838
  • Dineutus varians (Dejean, 1833)
  • Dineutus violaceus Ochs, 1955
  • Dineutus virescens Ochs, 1955
  • Dineutus wehnckei Régimbart, 1883
  • Dineutus wittei Ochs, 1933

Referanser

  1. ^ Gustafson, Grey T.; Sites, Robert W. (2016). «A North American biodiversity hotspot gets richer: a new species of whirligig beetle (Coleoptera: Gyrinidae) from the southeastern coastal plain of the United States». Annals of the Entomological Society of America. 109 (1): 42–48. doi:10.1093/aesa/sav100. 

Eksterne lenker

Autoritetsdata