Talauma

Talauma
vrucht van Magnolia ovata, typisch voor een soort in deze sectie
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Magnoliiden
Orde:Magnoliales
Familie:Magnoliaceae
geslacht
Talauma
Juss. (1789)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Talauma is de naam van een geslacht van planten uit de Magnoliafamilie. Sinds stamboomonderzoek met behulp van DNA-sequencing de verwantschappen binnen de familie Magnoliaceae heeft duidelijk gemaakt, is de status van Talauma als geslacht onzeker geworden.[1][2][3][4] Sommige, vooral westerse, auteurs plaatsen de soorten uit de subfamilie Magnolioideae nu allemaal in één groot geslacht Magnolia, waarbij Talauma tot een subsectie van Magnolia is gereduceerd.[5] Andere, vooral Chinese, auteurs delen de subfamilie in een groot aantal kleine geslachten in, waarvan Talauma er één is, met ruim 30 soorten.[6] Talauma's onderscheiden zich van de andere taxa van de Magnolioideae door de wijze waarop de samengegroeide bessen van de verzamelvrucht zich openen. Bij alle andere Magnolioideae scheuren ze overlangs open maar bij Talauma valt de buitenste helft eraf en blijft het binnenste deel aan de as van de bloeiwijze vast zitten. Voor de taxonomische indeling, zie verder Magnolia.

De soorten uit dit geslacht (of deze subsectie) komen voor in de tropen van Midden-Amerika en het Noorden van Zuid-Amerika. Geen enkele soort is in Nederland en België winterhard.

  • In Flora of China[7] wordt Magnolia hodgsonii (=Magnolia liliifera var. obovata), een Zuidoost-Aziatische soort, door Xia en Liu tot het geslacht Talauma gerekend als Talauma hodgsonii. Figlar & Nooteboom[8] plaatsen die soort in sectio Gwillimia subsectio Blumiana. Als voor de interpretatie van Xia en Liu wordt gekozen, dan heeft genus Talauma twee secties, een Amerikaanse (sectio Talauma) en een Aziatische (sectio Blumiana), en in totaal ruim 40 soorten. Deze interpretatie wordt niet ondersteund door moleculaire data[9][10] die uitwijzen dat genus Talauma sensu Xia en Liu een polyfyletische groep is.

Historie van het geslacht

Het geslacht heeft van Jussieu de naam Talauma gekregen. Talauma is de lokale naam voor Magnolia dodecapetala, de allereerste soort die de naam Magnolia kreeg, van Plumier,[11] die overigens geen gewag maakt van de lokale naam. De eerste vermelding van de naam Talauma is in Genera Plantarum van Jussieu van 1789.[12] Hij geeft hier een referentie naar Plumier's Magnolia en een beschrijving van de afwijkende manier waarop de verzamelvruchten uiteenvallen. Die laatste eigenschap was voor Jussieu de reden om deze soort in een nieuw geslacht te plaatsen.

Soorten

Dit taxon omvat volgens moderne opvattingen[5] uitsluitend soorten uit de Nieuwe Wereld: het Caraïbisch Gebied, Mexico en zuidelijker.

  • Talauma allenii Standl.
  • Talauma amazonica Ducke
  • Talauma arcabucoana Loz.-Cxontr.
  • Talauma boliviana M. Nee
  • Talauma caricifragrans Loz.-Contr.
  • Talauma cespedesii Triana & Planch.
  • Talauma chocoensis Loz.-Contr.
  • Talauma dixonii Little
  • Talauma dodecapetala (Lam.) Urb.
    • =Talauma plumierii (Sw.) DC. (Typus)
  • Talauma espinalii Loz.-Contr.
  • Talauma georgii Loz.-Contr.
  • Talauma gilbertoi Loz.-Contr.
  • Talauma gloriensis Pittier
  • Talauma henaoi Loz.-Contr.
  • Talauma hernandezii ,molinillo o copachí
  • Talauma irwiniana Loz.-Contr.
  • Talauma katiorum Loz.-Contr.
  • Talauma mexicana (DC.) G.Don
  • Talauma minor Urb.
    • =Talauma orbiculata Britton & P. Wilson
  • Talauma morii Loz.-Contr.
  • Talauma narinensis Loz.-Contr.
  • Talauma neillii Lozano
  • Talauma ovata A. St.-Hil.
  • Talauma polyhypsophylla Loz.-Contr.
  • Talauma rimachii Loz.-Contr.
  • Talauma sambuensis Pittier
  • Talauma santanderiana Loz.-Contr.
  • Talauma sellowiana A. St.-Hil.
  • Talauma silvioi Loz.-Contr.
  • Talauma venezuelensis Loz.-Contr.
  • Talauma virolinensis Loz.-Contr.
  • Talauma wolfii Loz.-Contr.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Azuma, H., L.B. Thien & S. Kawano (1999), Molecular phylogeny of Magnolia (Magnoliaceae) inferred from cpDNA sequences and evolutionary divergence of the floral scents. in: Journal of Plant Research (Tokyo) 112(3) (1107): p. 291-306.
  2. ↑ Azuma, H., L.B. Thien & S. Kawano (2000), Molecular phylogeny of Magnolia based on chloroplast DNA sequence data and floral scent chemistry. in: Liu, Y.H. et al. (eds.) Proceedings of the International Symposium on the Family Magnoliaceae, May 18-22 1998, Guangzhou, China (Science Press, Beijing): p. 219-227.
  3. ↑ Azuma, H., J.G. García-Franco, V. Rico-Gray & L.B. Thien (2001), Molecular phylogeny of the Magnoliaceae: The biogeography of tropical and temperate disjunctions. in: American Journal of Botany 88(12): p. 2275-2285.
  4. ↑ Kim, S., C.W. Park, Y.D. Kim & Y.B. Suh (2001), Phylogenetic relationships in family Magnoliaceae inferred from ndhF sequences. in: American Journal of Botany (Lancaster, PA) 88(4): p. 717-728.
  5. ↑ a b Zie o.a. Figlar, R.B. & H.P. Nooteboom (2004), Notes on Magnoliaceae IV. in: Blumea 49(1): 87-100. In dit artikel geven Figlar en Nooteboom een nieuwe indeling van Magnolia in 3 subgenera, 12 secties en 13 subsecties. Waar nodig geven ze nieuwe namen. Talauma is hier een subsectie in subgenus Magnolia, sectio Talauma. De andere subsecties in sectio Talauma zijn het voormalige geslacht Dugandiodendron en de voormalige sectio Spelendentes (nu subsectio Cubenses).
  6. ↑ Zie o.a. Xia, N.H., Y.W. Law & H.P. Nooteboom (2008), Flora of China, vol. 7: 48-91. In deze Flora worden de Chinese soorten ingedeeld in 12 geslachten, waarvan enkele nieuw maar gebaseerd op bestaande secties. Wel worden voor alle soorten de synoniemen in Magnolia gegeven. online versie, PDF
  7. ↑ Xia, N.H., Y.H. Liu & H.P. Nooteboom (2008), Flora of China 7: p. 66.
  8. ↑ Figlar, R.B. & H.P. Nooteboom (2004), Notes on Magnoliaceae IV. in: Blumea 49(1): 90.
  9. ↑ Azuma, H., J.G. García-Franco, V. Rico-Gray & L.B. Thien (2001), Molecular phylogeny of the Magnoliaceae: The biogeography of tropical and temperate disjunctions. in: American Journal of Botany 88(12): p. 2278.
  10. ↑ Kim, S., C.W. Park, Y.D. Kim & Y.B. Suh (2001), Phylogenetic relationships in family Magnoliaceae inferred from ndhF sequences. in: American Journal of Botany (Lancaster, PA) 88(4): p. 723, 725.
  11. ↑ Plumier, C. (1703), Nova Plantarum Americanarum Genera: p. 38.
  12. ↑ Jussieu, A.L. (1789), Genera Plantarum: p. 281.
Mediabestanden
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Magnolia op Wikimedia Commons.