Stylemys
| Stylemys Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Eoceen tot Vroeg-Oligoceen | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Stylemys Leidy, 1851 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Stylemys op  Wikispecies | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Stylemys[1][2][3] is het eerste fossiele geslacht van uitgestorven landschildpadden, die behoren tot de orde Testudines, dat in de Verenigde Staten is ontdekt. Het geslacht leefde in gematigde tot subtropische gebieden van Noord-Amerika, Europa en Azië, gebaseerd op fossiele verspreiding. Het geslacht werd voor het eerst beschreven in 1851 door Joseph Leidy. De schildpad was gebruikelijk in de prehistorische Badlands, vooral Nebraska en South Dakota. De soort is ook gevonden in de formaties in en rond Badlands National Park. De oude schildpadden hadden primitieve kaakspieren, in tegenstelling tot de hedendaagse schildpadden, die ook het os transiliens-bot vertonen, en zouden herbivoor zijn geweest. Hoewel Stylemys-soorten dezelfde nekstructuur vertoonden als moderne schildpadden, waren de voorpoten niet geschikt om te graven, waardoor ze zich onderscheiden van moderne geslachten.
Soorten
- S. botti
- S. calaverensis
- S. canetotiana
- S. capax
- S. conspecta
- S. copei
- S. emiliae
- S. frizaciana
- S. karakolensis
- S. nebrascensis (syn. S. amphithorax)
- S. neglectus
- S. oregonensis
- S. pygmea
- S. uintensis
- S. undabuna
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Stylemys op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
