Simoselaps bertholdi
| Simoselaps bertholdi IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2017) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Simoselaps bertholdi (Jan, 1859) Originele combinatie Elaps bertholdi | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Simoselaps bertholdi op  Wikispecies | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Simoselaps bertholdi is een slangensoort uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae).
Naam en indeling
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Giorgio Jan in 1859.[2]
De soortaanduiding bertholdi is een eerbetoon aan Arnold Adolph Berthold van de Georg-August-Universität Göttingen, waarvan het exemplaar afkomstig was dat Jan beschreef. S. bertholdi is de typesoort van het geslacht Simoselaps.
Verspreiding en habitat
De soort komt endemisch voor in delen van Australië en leeft in de deelstaten Noordelijk Territorium, West-Australië en Zuid-Australië.[3] De habitat bestaat uit savannen, scrublands, woestijnen en zandduinen in kustgebieden. Het is een van de meest voorkomende Australische woestijnslangen.[4]
Uiterlijke kenmerken
Het lichaam van de slang heeft een oranje kleur met zwarte banden; de kop is bruin en crèmekleurig. Het is een kleine slang; de gemiddelde lengte is 20 tot 30 centimeter.
Levenswijze
Het is een bodembewoner die overdag schuilt in de strooisellaag of onder een steen of afgevallen takken. 's Nachts komt de slang in actie; en voedt zich vooral met hagedissen zoals skinken. Simoselaps bertholdi wordt niet beschouwd als een gevaarlijke slang; de beet is wel giftig maar blijkt niet fataal voor de mens.
Beschermingsstatus
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[5]
Bronvermelding
Referenties
- ↑ (en) Simoselaps bertholdi op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Prof. Jan. Prodrome d'une Iconographie descriptive des Ophidiens et description sommaire de nouvelles espèces de serpents venimeux. (Extrait de la Revue et Magasin de Zoologie 1858-1859) Parijs, 1859, blz. 16
- ↑ The Reptile Database - Peter Uetz & Jakob Hallermann, Simoselaps bertholdi.
- ↑ Atlas of Living Australia. Gearchiveerd op 25 november 2015. Geraadpleegd op 25 november 2015.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Simoselaps bertholdi - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Simoselaps bertholdi - Website Geconsulteerd 11 juni 2021
