Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa |
Werelderfgoed natuur |
|
Land | Oekraïne
Slowakije
Duitsland
Albanië
Oostenrijk
België
Bulgarije
Kroatië
Italië
Roemenië
Slovenië
Spanje
Zwitserland
Noord-Macedonië
Polen
Tsjechië
Frankrijk
Bosnië en Herzegovina
Servië |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika |
Criteria | ix |
Inschrijvingsverloop |
UNESCO-volgnr. | 1133 |
Inschrijving | 2007 (31e sessie) |
Uitbreiding | 2011 (35e sessie) en 2017 (41e sessie) en 2021 (44e sessie) |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De UNESCO-werelderfgoedinschrijving Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa vormt een internationaal beschermd gebied met afzonderlijke boscomplexen, waarvan er zes in Oekraïne, vier in Slowakije en (sinds de uitbreiding in 2011) vijf in Duitsland liggen. Sinds de uitbreiding in 2017 behoren ook beukenbossen in Albanië, Oostenrijk, België, Bulgarije, Kroatië, Italië, Polen, Roemenië, Slovenië en Spanje tot dit werelderfgoed. De complexen vormen een opmerkelijk voorbeeld van ongestoorde, gematigde bossen en stellen de meest volledige en uitvoerige ecologische patronen van de beuk (Fagus sylvatica) tentoon bij een verscheidenheid aan milieucondities.[1]
De Oekraïense en Slowaakse complexen staan sinds de 31e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed van 2007 op de werelderfgoedlijst. De kernzones van deze gebieden hebben een gezamenlijke oppervlakte van 292,78 km² en een gezamenlijke bufferzone van 486,927 km². Het gebied stond tot aan de uitbreiding op 25 juni 2011 bekend onder de naam Voorhistorische beukenbossen van de Karpaten.
Tijdens de 35e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed werd geoordeeld dat vijf vrijwel onaangetaste, oude beukenbossen in Duitsland, bij de reeds bestaande complexen gevoegd zouden worden onder dezelfde inschrijving. Vanwege deze uitbreiding werd de naam van de inschrijving veranderd in Voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en de oude beukenbossen van Duitsland. De kernzones van deze Duitse gebieden hebben een gezamenlijke oppervlakte van 43,912 km² en een gezamenlijke bufferzone van 137,096 km².[1]. Sinds de uitbreiding op 7 juli 2017 tijdens de 41e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed behoren ook beukenbossen in Albanië, Oostenrijk, België, Bulgarije, Kroatië, Italië, Roemenië, Slovenië en Spanje tot dit werelderfgoed, dat nu de naam Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa draagt (fr: Forêts primaires et anciennes de hêtres des Carpates et d’autres régions d’Europe; en: Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe). In juli 2021 werd het werelderfgoed tijdens de 44e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed uitgebreid met deelgebieden in Bosnië-Herzegovina, Tsjechië, Frankrijk, Italië, Noord-Macedonië, Polen, Servië, Slowakije, Zwitserland.
Inschrijving van het erfgoed in 2007
In Oekraïne vallen zes gebieden onder de werelderfgoedinschrijving. Het natuurreservaat Stoezjytsja-Oezjok ligt in het Nationaal Park Oezjansky. De overige gebieden vallen onder het Karpatisch Biosfeerreservaat. In Slowakije vallen vier gebieden onder de werelderfgoedinschrijving. Een van deze ligt in het Landschapspark Vihorlat. De overige drie gebieden liggen in het Nationaal Park Poloniny.
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Beschermd bergmassief Koeziejsky | Oekraïne | 2007 | 49,25 km² |
Beschermd bergmassief Marmarosj | Oekraïne | 2007 | 89,9 km² |
Beschermd bergmassief Oeholsko-Sjyrokoloezjansky | Oekraïne | 2007 | 155,8 km² |
Beschermd bergmassief Svydovetsky | Oekraïne | 2007 | 65,8 km² |
Beschermd bergmassief Tsjornohirsky | Oekraïne | 2007 | 163,75 km² |
Stoezjytsja-Oezjok in Nationaal Park Oezjansky | Oekraïne | 2007 | 61,47 km² |
Oerbos Rožok in Nationaal Park Poloniny | Slowakije | 2007 | 0,6551 km² |
Oerbos Havešová in Nationaal Park Poloniny | Slowakije | 2007 | 1,713 km² |
Oerbos Stužica in Nationaal Park Poloniny | Slowakije | 2007 | 7,615 km² |
Oerbos Vihorlat | Slowakije | 2007 | 49,91 km² |
Uitbreiding in 2011
In 2011 zijn vijf gebieden in Duitsland aan de werelderfgoedinschrijving toegevoegd. De keuze voor gebieden in Duitsland is niet toevallig, omdat Duitsland in de kern van het verspreidingsgebied van de beuk ligt. De vijf meest unieke beukenbossen van Duitsland werden geselecteerd; waarvan twee in de middelgebergten en drie in de laaglandgebieden.[2][3]
Uitbreiding in 2017
Albanese deelgebieden
In Albanië vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Belgische deelgebieden
In België valt één gebied onder de werelderfgoedinschrijving.
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Delen van drie bosreservaten in het Zoniënwoud: Zwaenepoel, Grippensdelle, Ticton | België | 2017 | 269,31 ha |
Bulgaarse deelgebieden
In Bulgarije valt één gebied onder de werelderfgoedinschrijving.
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
strikte natuurreservaten Boatin, Tsarichina, Kozya Stena, Steneto, Stara reka, Dzhendema, Severen Dzhendem, Sokolna, Peeshti skali in Nationaal Park Centrale Balkan | Bulgarije | 2017 | |
Kroatische deelgebieden
In Kroatië vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Italiaanse deelgebieden
In Italië vallen vijf gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Oostenrijkse deelgebieden
In Oostenrijk vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Roemeense deelgebieden
In Roemenië vallen acht gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Sloveense deelgebieden
In Slovenië vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
bosreservaat Krokar | Slovenië | 2017 | 74,50 |
bosreservaat Snežnik – Ždrocle | Slovenië | 2017 | 720,24 |
Spaanse deelgebieden
In Spanje vallen drie gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Canal de Asotín en Cuesta Fría in Nationaal park Picos de Europa | Spanje | 2017 | 273 ha |
Lizardoia en Aztaparreta in Navarra | Spanje | 2017 | 239 ha |
beukenbossen van de Sierra de Ayllón: Montejo de la Sierra in Madrid, Riofrío de Riaza in Segovia en Tejera Negra in Guadalajara | Spanje | 2017 | |
Uitbreiding in 2021
Dertig componenten werden toegevoegd, de grenzen van 7 bestaande componenten (5 bestaande bosclusters) werden gewijzigd.
Bosnische deelgebieden
Zwitserse deelgebieden
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Forêt de la Bettlachstock | Zwitserland | 2021 | 195,43 ha |
Bosreservaten Valli di Lodano, Busai en Soladino | Zwitserland | 2021 | 806,78 ha |
Tsjechische deelgebieden
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Jizera | Tsjechië | 2021 | 444,81 ha |
Franse deelgebieden
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Mont Aigoual in Nationaal park Cevennen | Frankrijk | 2021 | 75,03 ha |
Chapitre | Frankrijk | 2021 | 371,30 ha |
Chizé | Frankrijk | 2021 | 156,12 ha |
Forêt de Fontainebleau | Frankrijk | 2021 | 248,48 ha |
Grand Ventron | Frankrijk | 2021 | 257,09 ha |
Massane | Frankrijk | 2021 | 121,49 ha |
Py-Pas de Rotja | Frankrijk | 2021 | 246,03 ha |
Sainte-Baume | Frankrijk | 2021 | 128,63 ha |
Saint-Pé-de-Bigorre | Frankrijk | 2021 | 924,71 ha |
Italiaanse deelgebieden
Macedonische deelgebieden
Naam | Land | Jaar van inschrijving | Grootte |
Dlaboka Reka | Noord-Macedonië | 2021 | 193,27 ha |
Poolse deelgebieden
Servische deelgebieden
Slowaakse deelgebieden
Afbeeldingen
Externe links
- (en) UNESCO. Meer informatie over de werelderfgoedinschrijving van deze gebieden.
- (en) Video werelderfgoed - YouTube
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b (en)
UNESCO (2011). Executive Summary: Beech Primeval Forests of the Carpathians.. Geraadpleegd op 24 september 2015. - ↑ (de) Nationalpark Hainich (2011). UNESCO-Weltnaturerbe. Geraadpleegd op 9 november 2015.
- ↑ (en) UNESCO (2011). Primeval Beech Forests of the Carpathians and the Ancient Beech Forests of Germany. Geraadpleegd op 9 november 2015.
Mediabestanden
Zie de categorie
Ancient and primeval beech forests of the Carpathians and other regions of Europe van
Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
![Logo Unesco](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Unesco_Cultural_Heritage_logo.svg/18px-Unesco_Cultural_Heritage_logo.svg.png)
![Vlag van Italië](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/03/Flag_of_Italy.svg/30px-Flag_of_Italy.svg.png)
Rotstekeningen van Valcamonica · Kerk en dominicanenklooster van Santa Maria delle Grazie met "Het Laatste Avondmaal" van Leonardo da Vinci · Historisch centrum van Rome, de bezittingen van de Heilige Stoel in die stad met speciale territoriale rechten en Sint-Paulus buiten de Muren · Historisch centrum van Florence · Venetië met zijn lagune · Domplein van Pisa · Historisch centrum van San Gimignano · Sassi en het park met de rotskerken van Matera · Vicenza en de Palladiaanse villa's in Veneto · Historisch centrum van Siena · Historisch centrum van Napels · Crespi d'Adda · Ferrara, stad van de renaissance in de Po-delta · Castel del Monte · Trulli van Alberobello · Vroeg-christelijke monumenten van Ravenna · Historisch centrum van Pienza · 18e-eeuws Koninklijk Paleis van Caserta met park, aquaduct van Vanvitelli en San Leuciocomplex · Residenties van het Koninklijk Huis van Savoye · Botanische tuin in Padua · Porto Venere, Cinque Terre en de eilanden Palmaria, Tino en Tinetto · Kathedraal, Torre Civica en Piazza Grande, Modena · Archeologisch Pompeï, Herculaneum en Torre Annunziata · Amalfitaanse kust · Archeologisch Agrigento · Villa Romana del Casale · Nuraghe Su Nuraxi bij Barumini · Nationaal park Cilento, Vallo di Diano e Alburni met archeologisch Paestum en Velia en Kartuizerklooster San Lorenzo · Historisch centrum van Urbino · Archeologische opgravingen en Patriarchale Basiliek van Aquileia · Villa Adriana, Tivoli · Eolische Eilanden · Assisi, Sint-Franciscusbasiliek en andere franciscaanse locaties · Verona · Villa d'Este, Tivoli · Laatbarokke steden in het Val di Noto (Zuidoost-Sicilië) · Heilige bergen · Monte San Giorgio · Etruskische begraafplaatsen van Cerveteri en Tarquinia · Val d'Orcia · Syracuse en de rotsnecropolis van Pantalica · Genua: Le Strade Nuove en het systeem van de Palazzi dei Rolli · Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa · Mantua en Sabbioneta · Rhätische Bahn in het Albula/Bernina-landschap · Dolomieten · Longobarden in Italië. Plaatsen van macht (568-774 na Christus) · Prehistorische paalwoningen in de Alpen · Etna · Villa's en tuinen van de Medici in Toscane · Wijngaardlandschap van Piëmont: Langhe-Roero en Monferrato · Arabisch-Normandisch Palermo en de kathedralen van Cefalù en Monreale · Venetiaanse verdedigingswerken van de 15e tot 17e eeuw: Stato da Terra - westelijke Stato da Mar · Ivrea, industriestad van de 20e eeuw · De prosecco-heuvels van Conegliano en Valdobbiadene · Historische kuuroorden van Europa (Montecatini Terme) · Padua's 14e-eeuwse frescocycli · De portieken van Bologna
![Logo Unesco](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Unesco_Cultural_Heritage_logo.svg/18px-Unesco_Cultural_Heritage_logo.svg.png)
![Vlag van Frankrijk](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Flag_of_France.svg/30px-Flag_of_France.svg.png)
Mont-Saint-Michel en baai · Kathedraal van Chartres · Paleis en park van Versailles · Basiliek van Vézelay op de colline éternelle · Prehistorische locaties en beschilderde grotten in de Vézèrevallei · Paleis en park van Fontainebleau · Kathedraal van Amiens · Romeins theater en omgeving en de triomfboog van Orange · Arles, Romeinse en romaanse monumenten · Cisterciënzer Abdij van Fontenay · Zoutziederij Salins-les-Bains en Koninklijke zoutziederij Arc-et Senans · Place Stanislas, Place de la Carrière en Place d'Alliance in Nancy · Abdijkerk van Saint-Savin-sur-Gartempe · Golf van Porto: Calanches de Piana, Golf van Girolata, Natuurreservaat Scandola · Pont du Gard · Straatsburg: Grande-Île · Parijs: oevers van de Seine · Kathedraal Notre Dame, voormalig klooster van Saint-Remi en Paleis van Tau in Reims · Kathedraal van Bourges · Historisch centrum van Avignon · Canal du Midi · Historische vestingstad Carcassonne · Nationaal park Pyrénées-Mont Perdu · Pelgrimsroutes in Frankrijk naar Santiago de Compostella · Historisch Lyon · Rechtsgebied van Saint-Émilion · Loiredal tussen Sully-sur-Loire en Chalonnes-sur-Loire · Provins, stad van middeleeuwse jaarmarkten · Le Havre, stad herbouwd door Auguste Perret · Belforten in België en Frankrijk · Bordeaux, Port de la Lune · Vestingwerken van Vauban · Lagunes van Nieuw-Caledonië: rifdiversiteit en ecosystemen · Bisschopsstad Albi · Pitons, cirques en "remparts" van het eiland Réunion · De Causses en de Cevennen, mediterraan agropastoraal cultuurlandschap · Prehistorische paalwoningen in de Alpen · Steenkoolbekken van Nord-Pas-de-Calais · Beschilderde grot van de Pont d'Arc, bekend als de Grotte Chauvet-Pont-d’Arc, Ardèche · De climats van de wijnstreek Bourgogne · Heuvels, huizen en wijnkelders van Champagne · Architecturaal werk van Le Corbusier · Taputapuātea · Tektonisch landschap Chaîne des Puys en Limagnebreuklijn · Franse Zuidelijke Gebieden en Zeeën · Historische kuuroorden van Europa (Vichy) · Vuurtoren van Cordouan · Nice, winterbadplaats aan de Rivièra · Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa