Ernst Seifert

Ernst Hubert Seifert (Sülzfeld, 9 mei 1855 - Keulen, 27 april 1928) was een Duits orgelbouwer, die in de orgelwereld in de negentiende eeuw bekendheid verkreeg vanwege de uitvinding van een membraan (“Membraanlade”) dat als functie had de luchtoevoer naar orgelpijpen te regelen.

Begonnen als loodbewerker en leerde hij het vak van orgelbouwer bij Schubert in Chemnitz en nadien bij Jahn in Dresden. In 1880 was hij gediplomeerd orgelbouwer en verhuisde naar Keulen om bedrijfsleider bij orgelbouwer Sonreck te worden.

In 1882 vond hij de membraanlade uit en kreeg daarvoor patent. Met de opbrengst van dat patent startte hij in 1885 een eigen bedrijf in Keulen en opende daarna een filiaal in Bergisch-Gladbach. In de jaren 1885 tot 1896 zijn er vijftig orgels gebouwd voor kerken in Duitsland, België, Luxemburg en zelfs de Verenigde Staten.

In 1898 is een orgel gebouwd voor de oudste kerk in Keulen, de romaanse Sint-Gereonkerk, die in de Tweede Wereldoorlog tijdens een bombardement op Keulen bijzonder zwaar werd beschadigd als gevolg waarvan het orgel verloren ging.

In 1907 is een derde filiaal in de Duitse bedevaartsstad Kevelaer geopend ter gelegenheid van de opdracht voor het orgel in de Mariabasiliek ter plaatse. Het betreft een orgel met 135 registers en is het grootste ooit gebouwde Duits-romantische orgel. In hetzelfde jaar werd een orgel geleverd aan de Sint-Quirinusmunster, een laat-Romaanse munsterkerk die uit het begin van de 13e eeuw dateert.

Toen Seifert in 1927 overleed, zijn de verschillende bedrijven door zijn drie zoons, Ernst, Walter en Romanus voortgezet. Keulen is in rond 1980 gesloten en Romanus was verantwoordelijk voor Kevelaer. Het bedrijf bestaat nog steeds en wordt onder leiding van de achter-achterkleinzoon van Ernst Seifert voortgezet.